Obliczanie impedancji wejściowej anteny - metoda momentów 115
Na rysunku 6.6 porównano uzyskane rozwiązanie przybliżone z rozwiązaniem dokładnym, które wynosi:
*(2) = Z2_1 + Eł(lę£) (6.53)
sini
Na zakończenie warto podkreślić, ze w przypadku operatorów związanych z problemami antenowymi rzadko zachodzą relacje ortogonalności, umożliwiające łatwe rozwiązanie równania (6.43). Zwykle iloczyny skalarne występujące w (6.42) muszą być obliczane numerycznie, co w przypadku występowania osobliwości (całki niewłaściwe, nieograniczoność funkcji podcałkowej w obszarze całkowania) prowadzi do dodatkowych utrudnień i wymaga szczególnej uwagi na etapie projektowania i wdrażania procedury numerycznej.