Image044

Tablica takiego kodu jest tworzona zgodnie z zasadami tworzenia kombi* nacji k elementów z n. Liczba możliwych rozmieszczeń k jedynek na n pozycjach wynosi:

nl

kl(n~k)\

Tablica 2.8

Kod	Naturalny z kontrolą parzystości
Wagi Cyfra	8 4 2 1 i	0
0	0 0 0 0 - I	0
1	0 0 0 1 •	1
2	o o o	1
3	0 0 11 - i	0
4	O O o	1
5	0 10 1 i	0
6	0 110*1	0
7	0 111 * 1
8	1 0 0 0-	1
9	10 0 1 -0 t
bit parzystości

Liczby różniących się między sobą słów kodowych, powstających w wyniku rozmieszczenia k jedynek w n bitach podano w tablicy 2.9.

Najbardziej rozpowszechnionym kodem o stałej liczbie jedynek jest kod „1 z 10” (tablica 2.10). Jest to kod wagowy o wagach: 9876543210.

Spośród kodów o stałej liczbie jedynek na uwagę zasługują kody: „2 z 5” oraz kod „2 z 7” („1 z 2 i 1 z 5”) zwany również kodem biquinarnym. Kody te przedstawiono w tablicy 2.10.

Ponieważ zarówno liczba słów kodu „2 z 5”, jak i liczba słów kodu „2 z 7”

wynosi

^C* 2! (5-2)! Ci-Cl = 2-5 =

= 10

10

zatem kody te najczęściej są stosowane do kodowania cyfr dziesiętnych przy kodowaniu dwójkowo-dziesiętnym.

Oprócz kodów detekcyjnych, w systemach cyfrowych, a zwłaszcza w systemach transmisji danych, są stosowane kody korygujące błędy. Istnieje wiele takich kodów. Szczegółowe omówienie kodów korekcyjnych można znaleźć w literaturze specjalistycznej np. w [4].

54