Urządzenie działa w sposób sekwencyjny, w takt impulsów taktujących. Informacja wyjściowa (mikrooperacja) zmienia się raz na jeden cykl (takt). Słowo wyjściowe matrycy pamięci składa się z dwóch podstawowych części. Pierwsza określa adres następnej mikroinstrukcji z uzależnieniem warunkowym, druga natomiast określa mikroinstrukcje sterujące. Długość części pierwszej słowa wyjściowego z pamięci ogranicza liczbę możliwych adresów następnych mikroinstrukcji, natomiast długość drugiej części słowa wyjściowego z pamięci określa liczbę i rodzaj rozkazów wykonawczych. Jest ona zwykle podzielona na grupy, w których umieszczone są wzajemnie wykluczające się mikrooperacje sterujące. Mikroprogramowane urządzenie sterujące działa w sposób cykliczny. W ramach każdegu cyklu następuje:
— wygenerowanie słowa wyjściowego z pamięci z dokonaniem ewentualnej modyfikacji adresu słowa pamięci,
— przekazanie do układów wykonawczych danych określających następną mikrooperację sterującą.
Podobne rozwiązanie mikroprogramowanego urządzenia sterującego przedstawiono na rys. 4.141. Funkcję rejestru adresowego spełnia tu licznik, wyzna-
Rys. 4.141. sterującego
Schemat ideowy urządzenia z licznikiem zewnętrznym
czający w sposób sekwencyjny kolejne adresy pamięci. Część B słowa, sterująca adresowaniem, podzielona jest na trzy grupy:
— Bx — wpływającą na zatrzymanie cyklu taktowania pamięci, aż do spełnienia
warunku W (stop w programie),
— B2—adresująca układ zmiany adresu (najczęściej multipleksery), na który
podawane są uzależnienia zewnętrzne,
— B3 — stanowiąca adres skoku.
W prostych urządzeniach sterujących o nieskomplikowanej strukturze logicznej mogą być stosowane rozwiązania uproszczone, z wykorzystaniem pamięci ROM oraz układów średniej skali integracji TTL. Zastosowanie zewnętrznego
189