między atoniami, a w przypadku prób rozciągnięcia, czy ściśnięcia reagują silami przeciwnie : skierowanymi. Przeniesienie działania tych "minisprężyn" działających między cząsteczkami, lub atomami na całość materiału, daje ostatecznie zjawisko sprężystości.
* ty
Cechą charakterystyczną płynów jest to. że pod wpływem (anizotropowego) naprężenia zewnętrznego ulegają odkształceniu i odkształcają się tak długo.^jpk'‘dłygo występuje to naprężenie, co więcej, usunięcie naprężenia nie powoduje powrotu płynu do stanu wyjściowego (3). Taka odpowiedź nazywana jest lepką (rys. 3a).
iłne do szybkości
W najprostszym przypadku ciała idealnie lepkiego występuje prosta jwopure j óij.aIność między naprężeniem a szybkością odkształcenia. Własności reologicz prawem Newtona: zgodnie, z którym naprężenie jest wprost prop odkształcania, co ilustruje rys. 3b.
Lepkość jest cechą płynów, którą obserwujemy, gdy poruszają się równolegle
względem siebie z różnymi, co do wartości prędkościami.
Rys. V a) Model mechaniczoy'‘ćiaJa lepkiego Newtona: b) Wykres zależności naprężenia ścinającego od szybkości ścinania, gd/i&> (t) iMptężciifóścinające, (y) szybkość odkształcania, i) - współczynnik lepkości.
KO (3)
(4)
Warstwa poruszająca się szybciej działa przyspieszająco na warstwę poruszającą się wolniej i odwrotnie, d^ojamaiącc się wtedy siły tarcia wewnętrznego skierowane są stycznie do |w w ierzcljijiLych warstw. Określana ilościowo współczynnikiem ą równym wartości siły siyczijcHiktóra przyłożona do jednostki powierzchni spowoduje jednostajny, laminarny przepły w z jećłnostkową prędkością. Wzór powyższy (4) podany już przez I. Newtona, odnosi
się do ciććzy nieściśliwej.
fe JWWlBr
Istnieją także płyny lepkie, które nie stosują się do prawa Newtona i które wykazują nieliniową zależność między naprężeniem, a szybkością odkształcenia. Opisane odpowiedzi