PRZYKŁADY
Uwaga 1.4
Ten drugi sposób wyznaczania stałych nazywamy metodą przesłaniania. Jest ona niezawodna, gdy szukamy liczników ułamków prostych I. rodzaju, ale tylko tych, dla których wykładnik n jest maksymalny (zobacz (1.3)).
1.3. |
2x2-3x+3 2x2-3x+3 | |
1 1 + H CA 1 |
x(x-l)2 X ' | |
(**) |
2x2 -3x + 3 = A( | |
x2 |
A + C = 2 |
co ii X |
X1 |
-2/1+B-C = -3 |
■=> B = 2 |
x° |
co II |
C = -1 |
-1
js-
x-l
2
JE
(stałą A można wyznaczyć metodą przesłaniania, kładąc w (*«) x = 0)
(stałą R można wyznaczyć metodą przesłaniania, kładąc w (»») * = 1)
?
!
1 -(3*+4) -(*+2)
+—<x~2ix +l>
1.4.
2x2 + 2x+13 _ AT (x-2)(x2+l)2 x~2 (x2+l)
(***) 2x2 + 2x+13 = zł(x2 +l)2+(flx+C)(x-2) + (Dx+/7)(x-2)(x2 +l)
=i3-2j4+i-2
x4 |
A+D |
0 |
A = 1 |
x3 |
-2D+E |
0 |
B = -3 |
x2 |
2A+B + D-2E — |
2 |
C = —4 |
X1 |
-2B + C-2D+ E = |
2 |
D = -1 |
x° |
A-2C-2E |
13 |
£ = -2 |
(stałą A można wyznaczyć metodą przesłaniania, kładąc w (»**)* = 2)
1.5.
1 x+l
x3 + 1 (x + l)(x2-x+l) X+1 x2 —x-ł-l
i ‘
(x3 + l)
a3 ± b2 = (a± b)^a2 T ab + b2
9