img022

22

2. Zadanie rozpoznawania

lub

F : R^l — 2^;    (lOa)

oznacza proces podejmowania decyzji.

Przykład. W systemach wizyjnych robotów przemysłowych odwzorowanie B polega na wprowadzeniu potrzebnego obrazu do komputera (za pomocą kamery TV i przetwornika A/C) oraz na obliczeniu (za pomocą specjalizowanych procesorów) wybranych cech rozpoznawanych obiektów. Na podstawie tych cech określane są (za pomocą odpowiednich programów w nadrzędnym komputerze) miary podobieństwa do znanych wzorców (odpowiada to odwzorowaniu C) oraz podejmowana jest (przez sterownik robota) decyzja, który obiekt należy pochwycić (odwzorowanie F ).

Warto dodać, że schemat ten nadaje się do opisu metod całościowego rozpoznawania, natomiast metody strukturalne, omawiane w dalszych rozdziałach książki, wymagają odmiennego podejścia, co zostanie we właściwym miejscu wyraźnie zaznaczone. Omówimy obecnie bliżej wprowadzone odwzorowania.

2.4. Recepcja i struktura przestrzeni cech

Początkowym elementem każdego algorytmu rozpoznającego jest pomiar cech wszystkich obiektów - zarówno wzorcowych, należących do ciągu uczącego (patrz dalej), jak i podlegających rozpoznawaniu

B:D-+X.

Określenie cech prowadzi do zamiany obiektów d £ D w punkty pewnej przestrzeni. Symbol X w zacytowanym wzorze (8) oznacza właśnie tę przestrzeń cech. Jej struktura jest z reguły arbitralna i zdeterminowana głównie przez możliwości pomiarowe. Trudno bowiem zakładać uwzględnianie w rozpoznawaniu takich cech, których wartości nie potrafilibyśmy wyznaczyć!

Zakładać będziemy, że elementami przestrzeni cech X są wektory n-ele-mentowe

x = {xi_yx₇y ...x_n) € X.    (11)