22
I. Funkcje dwu lub więcej zmiennych
Analogicznie definiujemy, obliczamy i oznaczamy pochodne cząstkowe funkcji trzech lub większej liczby zmiennych.
Funkcję dwóch lub większej liczby zmiennych, mającą pochodne cząstkowe rzędu pierwszego ciągłe, nazywamy funkcją klasy C1.
W interpretacji geometrycznej (rys. 1.14), pochodna cząstkowa flfx„,y0) równa się współczynnikowi kątowemu (równemu tg a) stycznej do krzywej będącej przekrojem powierzchni z ~f (x, y) z płaszczyzną y=y0 (równoległą do płaszczyzny Oxz) w punkcie
xa. Analogiczną interpretację geometryczną ma pochodna cząstkowa/^o, yo) (rys. 1.14).
Specjalnej uwagi wymaga obliczanie pochodnej cząstkowej funkcji złożonej. Niech funkcje 3 (x,y) i h(x,y) będą określone w pewnym zbiorze płaskim A i niech zbiór par wartości tych funkcji {g(x,y), h(x, y)) będzie zawarty w zbiorze płaskim B, w którym jest określona funkcja/(u,o).
Jeżeli funkcje g(x,y) i h(x,y) mają pochodne cząstkowe w punkcie (x0, y0), a funkcja f(u, v) ma pochodne cząstkowe fi i /' ciągle w pewnym otoczeniu punktu («0, t>0), gdzie u0 = =g(xo,yo), o0~h(x0,y0), to funkcja złożona F(x,y)=f(g(x, y), h(x, y)) ma pochodne cząstkowe w punkcie (x0, y0), przy czym
(1.9.3)
\^x /(*0. yo) \^u / («o. 06)\^xJ(xo. yo) \^v /(MO. io)\^*/(x
(E) JE) (E) JE) (E)
\du\dvj(n.n)\dyj{1,
Wzory powyższe zapisujemy często w skróconej postaci w następujący sposób:
— =—---+—--- oraz —=—• — +—----
Jeżeli w szczególności u i u są różniczkowalnymi funkcjami jednej zmiennej t: u=u(t), v=v(t), oraz u(tf)—ua, v(tc)=v0, to przy podanych założeniach pochodna funkcji F(t) = =f (u(t), »(/)) w punkcie t0 wyraża się wzorem
lub (por. (1.9.3')): (1.9.4')
dF_df du df do dt du dt do dt '
Otrzymujemy stąd wzór na różniczkę funkcji F(t)=f(u(t),v(t)) (por. I, § 6.1):
df df
(1.9.5) dF—-^-du-\——do.
du do
Zadanie 1.32. Obliczyć pochodne cząstkowe funkcji 2=x2y3—xsiny.
Rozwiązanie. Mamy
—=3x*y2—x cos y.
dz ,
-j-=2xy — siny,