img039 (5)

Jak Puck i Marcus [Action OfX-rays On Mammalian Cells, J.Exp.Med., 103 (1956) 535] odczytywali wartości D₀ i n ?

Dawka pochłonięta, Gy

	l ii *1 ii	D	n	0
■ p		1-e ^D°	= 1-	1-e °'^95 , /
przeżycia l_

Wnioski

Model trafienia i tarczy:

□    Poprawnie opisuje reakcję komórek na napromieniowanie.

□    Do ilościowego opisu radiowrażliwości wystarczą dwa parametry:

>    średnia dawka letalna D₀ (inaczej dawka D₃₇)

>    liczba tarcz n (inaczej liczba z ekstrapolacji)

□    Umożliwia ocenę wpływu różnych wielkości fizycznych, czynników środowiskowych i biologicznych na radiowra-żliwość populacji komórkowych

Wady:

□    Brak w nim czynnika czasowego

□    Zaniedbuje efekty naprawy uszkodzeń

□    Ogranicza się jedynie do stanu po upływie określonego czasu po napromieniowaniu