60
leje. Dl* węgli kamiennych waha elf ona w granicach od około 2,0 oo
Wilgoć higroskopljnę definiuje się umownie Jako zawartość wilgoci, którę usuwa eię przez auszenie w temperaturze 105°C w określony^ czasie. Istnieje -wiele metod do oznacząnia wilgoci higroskcpijnej. Do najczęściej stosowanych należy suszenie w suszarce icomorowej. Dla węgli łatwo utleniaJęcych się suszenie przeprowadza -się w atmosferze azotu. Stosuje się również metodę destylacyjni z ksylenem lub toluenem.
Rya. 16. Aparatura do oznaczania wilgoci natodą daaty-lacyjna: ) - kolba daatyla-cyjna, 2 - płytka grzawcze,
3 - odbieralnik aiarniesy, k - chłodnica Liabiga
lietoda auszancow® polega na wysuszeniu w temper®.turze 10$°C próbki węgla o napie około 4 g i wymiarze ziarn nie przekraczającym* 3 cm w czasie co najmniej 60 minut. Zawartość wilgoci higroakopijnej w węglu oblicza się w procentach z ubytku Jegc mas;.- w czasie suszenia w stosunku* o: masy prreć ruszeniem.
Metoda destylacyjna pcieg® n® oddestylowaniu z ksylanem lub toluenem fuprzednio przedestylowanymi z wodę/ wody zawartej -w*węglu i-na pomiarze jej objętości po skropleniu rię par. Aparaturę dc oznaczanie wilgoci metody tosty lacyjnę przedstawiono na rysunku 1c.
kry?
f ligo ć C J J n a
Woda te Jest zwięzana z krze miana mm oraz^ z kaolinem i mikę zawartymi w węglu. Usunięcie wody kryatalizecy JaeJ wysege wyaokich temperatur, w których mogę wyetępić dodatkowo inne zjewicks zniekształca- _ J ęce wynik pomiaru.
Ic
całkowit
WilgOĆ Wilgoć całkowitę cblicat się Jskc sunę wilgoci przemijającej i wilgoci higrosko-pijnej (przeliczonej* n® eter roboczy paliwa) według naetępujęcego wzoru: /
100 - v
Wc " Tp gdzie: W.
oo”
zawartość wilgoci całkowitej.