Obliczamy wartość uśredniony frakcji z „połączonej” próby
P =
r\ + r2 /l| + /«2
oraz „pseudoliczebność" „pouczonej” próby n\ + n2
Następnie formułujemy statystykę u
(5.18)
Ptt-P) n
która w przybliżeniu charakteryzuje się rozkładem normalnym standaryzowanym. Statystyka (5.18) może być w znany nam już z poprzednich podrozdziałów sposób wykorzystywana do weryfikacji hipotezy o równości dwóch częstości.
Czasami dysponujemy obserwacjami tworzącymi n par. Każda para obserwacji związana jest z tym samym obiektem. Para obserwacji to wynik dwu prób. z których każda mogła dać rezultat ,A" lub „nie -4”. A oto zestawienie możliwych wyników:
Wyniki
Liczba par
Próba 1 |
Próba 2 | |
A |
A |
k |
A |
nie A |
V |
nie A |
A |
w |
nie A |
nie -4 |
m |
Kazem: n
Frakcje elementów A w próbie 1 i w próbie 2 wynoszą odpowiednio:
P i =
k + v
Pi =
k + w
zaś ich różnica