64
obszarów ?/ąskich i wydłużonych może być założona osnowa pomiarowa niezależna w postaci jednej linii pomiarowej (rys. 68). Boki i linie osnowy powinny przebiegać jak najbliżej przedmiotów zdjęcia. TClerzchołki osnowy należy utrwalać w terenie rurkami żelaznymi 3.ub pallksni.
'U związku liniowym mierzymy dwukrotnie długości wszystkich boków i odcinków kontrolnych oraz azymut magnetyczny jednego boku, aby zorientować zdjęcie. Różnice dwukrotnego pomiaru długości «r związku liniowym nie mogą prsekraazać grar.io ustalonych odpowiednią instrukcją dla linii pomiarowych. Jako ?/yulk przyjmujemy średnią arytmetyczną.
'ii trójkącie dla jednoznacznego określenia, jogo wierzchołki wystarczy pomiar jego trzech boki (rys. 67). Dpdatkowo pomierzone odcinki BD, AD, DC stanowią kontrolę i umożliwiają wyrównanie odchyłek* STa&liczbo?/ymi pomierzonymi elementami w czworoboku (rys. 66) są* długość drugiej przekątnej oraz odcinki wyznaczające punkt E. Kontrolę i wyrównanie elementów nadliczbowych można wykonać graficznie, po naniesieniu w skali 'wierzchołki trójkąta lub czworoboku na napę za pomocą przecięć łuków zakreślonych długościami dwóch boków trójkąta z końców jednego boku narysowanego dowolnie na kierunku pomierzonego azymutu magaetycznego.
Jak widzimy, osnowa pomiarowa w postaci związku liniowego jest bardzo łatwa w wykonaniu i nic wymaga zastosowania teodolitu. Pomiar wykonujemy jedynie za pomocą taśmy i tyczek, przy czyn umiejętne rozwiązanie układu osnowy zapewnia pełną kontrolę wyniki. Z tych względów ta metoda zakładania osuowy nadaje się szczególnie do zastosowania przy pomiarach sytuacyjnych pojedynczych obiektów 1 małych obszarów, które często muszą wykonywać inżynierowie i technicy różnych spcojalncści dla bieżących potrzeb technicznych i gospodarozyoh.
Po założeniu osnowy pomiarowej (związku liniowego) możemy przystąpić do właściwego zdjęcia szczegółów sytuacyjnych, tzn. do pomiaru rzutów poziomych budynków, urządzeń technicznych i gospodarczych oraz granic użytków, własności, posiadania itd.
3.3*1* Metody zdjęć szczegółów
Przy pomiarach małych obszarów stosuje się zwykle następując* metody zdjęć sytuacyjnych* ortogonalną (rzędnych i odciętych oraz przecięć), przedłużeń, wcięć liniowych.
lietoda ortogonalna (rzędnych i odciętych oraz prze-' cięć), iietoda ta, zwana również metodą rzutowania lub domiarów prostokątnych, jest stosowana powszechnie przy pomiarach szczegółów sytuacyjnych. Polega ona ra tyn, że pomiar położenia punktu C (rys* 68) opierany na pomiarze odległości AD, czyli tzw* odciętej odmierzonej cd punktu początkowego A linii osnowy AB oraz prostopadłej do niej odległości DC,