img082

82

kolumny (tzw. objętość aartwa kolumny). Składnik gazu edsorbowany przez fazę stełg przemieszcza się przez kolumnę znacznie wolniej i Jest rejestrowany na wykresie w postaci piku. Odległość od 0 (od startu) do aak-cimuir pasms stężeniowego danej substancji nazywamy odległością retencji

równa się

^dR*

Czae retencji

gdzie: u - prędkość przesuwu taśmy w rejestratorze.

Objętość retencji V_R oblicza się następujgoo*

^VR ■ °0 ^

gdzie: o_D - natężenie przepływu gazu nośnego.

UwzględniaJęc:

otrzymuje się zredukowang objętość retencji

*r -^d.

1> objętość martwg kolumny wyrażong objętościg retencji powietrza V.

(rys. 29 odcinek d.

^ J _ J _ -t.    3    _____ .    . .    • -    . m »    .    .    .    / #    . .    _*

- V.

2) zmianę prędkości przepływu gazu nośnego, etosuje się współczynnik spadku ciśnienia wzdłuż kolumny J i wówczas otrzymuje się całkowioie poprawiong objętość retencji J . V_R

“R - ^de

Jakościowa interpretacja chromatogramów

Identyfikacja składników mieszaniny gazowej polega na porównaniu chro-aatogramtfr gazu badanego z gazem wzorcowym wykonanych w identycznych warunkach. Podstawę identyfikacji Jest równość czasu retencji T _R poszczególnych składników mieszaniny badanej i wzorca.

Jeśli w obu analizach sg różne przepływy gazu nośnego, wówczae zamiast czasu retencji I _R przyjmuje się odpowiednie objętości retencyj-“ ^tr' ¹ 3-^tR-

Inng odmiang tej metody Jest wprowadzenie do badanej mieszaniny takiego gazu wzorcowego, Jakiego obecności spodziewamy się w badanym gazie. Zwiększenie wysokości odpowiedniego piku (bez poszerzenia Jego podstawy) w por&rnaniu z wysokościg tego piku przed wprowadzeniem wzorca może świadczyć o obecności poszukiwanego składnika. W praktyce analitycznej używa się przynajmniej dwóch składników wzorcowych, których czas atencji na danym sorbencie Jest podobny.