img188

1.5. Spółgłoska półotwarta w środku grupy A zatem: bezdźwięcznej

Wątpliwości i dyskusje budzą wypadki, w których spółgłoska półotwarta znajdzie się w środku grupy bezdźwięcznej, np.

W wymowie potocznej spółgłoska ta rzeczywiście

wymawiaó bezdźwięcznie r, bowiem silna wibracja tej głoski powoduje wystarczającą słyszalność, natomiast winniśmy sta-

pozwala nam na udźwięcznienie ich bez wywołania wrażenia

pjfać    plvać

1.6. Spółgłoska półotwarta pomiędzy dźwięczną i bezdźwięczną

jeśli spółgłoska półotwarta znajdzie się w środku pomiędzy dźwięczną i bezdźwięczną, np. jabłko, mędrca, kiwi, trwać itp. wtedy można ze względu na ekspresję sceniczną wymawiać grupę tak, aby sąsiadująca z półotwartą spółgłoska dźwięczna zachowała swoją dźwięczność, a bezdźwięczna bezdźwięczność.

grupy takie wymawia się jednolicie (w podanych przykładach bezdźwięcznie).

Proponujemy wymowę sceniczną różną zasadniczo od powszechnie przyjętej zasady jednolitej pod względem dźwięczności wymowy całej grupy spółgłoskowej. Propozycje powyższe nie rażą sztucznością, a wypracowane zostały przede wszystkim ze względów estetycznych i ekspresyjnych. Wymowa dźwięcznych głosek jest przeważnie „korzystniejsza" scenicznie, są one bowiem słyszalne przy łagodniejszej, a więc milszej dla ucha artykulacji ustnej, podczas gdy głoski bezdźwięczne muszą być atakowane znacznie ostrzej, o czym już była mowa. Zwłaszcza w silnych pozycjach emocjonalnych wymowa spółgłosek bezdźwięcznych może być przykra dla

Krwi żąda, krwi żąda, krwi żąda!. .

lub Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi!

(w wymowie potocznej plfaimy)