197
olę przy zmianach obciążenia. Jeżeli many określone otrąty, możemy obliczyć sprawność transformatora. Określa się ja wzorem
gdzie t
P2 17 « y 1 • 100 ■ |
P, - AP |
100 - |
(1 - *^£) 100 |
pi | |||
*P . apcu+app. |
- całkowita moc |
strat transformatora, | |
P1 - moc strony pierwotnej |
transformatora, |
(16.5)
?2 - noc strony wtórnej transformatora.
16.2.3. Pomiary stanu .jałowego
Straty w żelazie można zmierzyć z dobra dokładnością mierząc moc czynna pobierana przez transformator zasilany napięciem znamionowym w stanie nieobciażonym, tj. gdy I2 ■ 0. Wtedy bowiem transformator pobiera niewielki prąd IQ i straty w miedzi sa pomijalnie małe w stosunku do strat w żelazie.
At0 m ♦ *pcuo ~ p?«n • D1H C0B <Po
008 **> ' t16'7)
16.1), uwzględniając powyższe
Ha podstawie schematu zastępczego (rys. warunki, można zapisać
AP
PeH
Pe
Po przekształceniu wyrażenia (16.8) otrzymujemy wartość R
I dalej
^e **
AP,
PeH
(16.9)
** (16,10) jest okładowa bierna prądu jałowego I0, czyli
Ijj - IQ sin <pQ (16.11)
Po połączeniu (16.10) i (16.11) otrzymuje się
-15- (16.12)
r In sin <0
o ' o
16.2.4. Pomiar? w stanie zwarcia
W celu wyznaczenia strat w miedzi transformatora należy stworzyć warunki, w których pomijalnie małe będą straty w żelazie przy zachowaniu znamiono/rych wartości prądów w uzwojeniach. Osiaga eię to przez obni-