213
układu X, Y pokiwa się 2 punktem początkowym linii pomiarowej, która jest równocześnie osią +2.
5.6.5, Łletoda graficzna
Powierzchnię obszaru, przc-dszawiotego na mapie w.formie wielobofcu, możemy obliczyć ra podstawie elementów powierzonych grafiozaiG. Najczęściej stosujemy następujące sposobyt
1. Dzielimy dany wielobok na trójkąty &a pomocą przekątni i obliczamy powierzchnio poszczególnych trójkątów,
2. liczna również podzielić dany wielobok na trójkąty i trapezy - przez odrzutowanie wierzchołków na przekątnię (najdłuższą}. Do obliczenia powierzchni poczozeg61nych trójkątów i trapezów zastosujemy znane wzory,
5* Powierzchnię wleloboku lub figury, której kontur jest llrdą krzywą-, można również obliczyć na ospie przez podział, na wąskie paski podłużne o ró.orej szerokości, tworząc trapezy łatwe do obliczenia.
4. ffielobok o dużej liczbie wierzchołków aoż9my obliczyć również za pomocą wzorów (126), jeśli użyjemy przyrządu do digitelizeojl .napy (określenia współrzędnych wierzchołków z mapy).
5«£»3« Metoda mieszaną
V7 pewnych przypadkach - przede wszystkim dli wąskich wydłuż cnych figur (drogi) - można obliczać powierzchnię na podstawie elementów, z których część mierzymy bezpośrednio w terenie, resztę zaś - gjśs fi czule na mapie, Ha przykład, dzieląc powierzchnię danej figury en trójkąty, mierzymy w terenie krótsze odcinki jako podstawy trójkątów a, na mapie zaś mierzymy graficznie dłuższe odcinki jako odpowiadające im wysokości h. Błąd elementu krótszego a mu bowisR większy wpływ na dokładność obliczenia powierzchni 3? u ^ oh, niż błąd eleoautu dłuższego h. 3yo<sób ter. pod względem dokładności daje wyniki pośrednie prauiędr.y metodą anolitycs-na a graficzna.