img237

2a da'.ranie kierunku przeprowadza się teodolitem stojącym lub wiszącym w zależności od stopnia ważności prac przebitkowych. Po ustawieniu instrumentu. pod punktem C należy przede wszystkim sprawdzić stałość położenia punktów ciągu poligonu przez ponowny pomiar kąta fi i porównanie otrzymanej wartości 2 kątom wyliczonym, 7 przypadku ich zgodności, w ranach dokładności rachunki i pomiaru, stv>ierdza się, że punkty nie zostały naruszone (wskutek ciśnienia w .wyrobiskach lub przebudowy). 'JT przeciwny n przypadku należy ponownie pomierzyć elementy ciągu z punktami A, h,

C i D, rozpoczynając pominr od tych punktów, które uznano za atole, i obliczyć nowe współrzędna dla punktów poruszanych.

Kąt oe odkładamy w sposób na stępujący* po wycelowaniu na punkt B dokonuje się odozyfców kierunku 1 do tego dodaje się wartość kątu a, Otrzymu-jeiay wartość llczbov/ą, na jaką należy ustawić indeks ncaiusza teodolitu. Oś celcwa lunety wyznaczy wówczas żądany kleranck. Celując lunetę w kierunku punktu P, zaznaczamy punkt celu na ociosie. Po przorzuceniu lunety przez zenit ponawiamy pomiar i \7yznaczarny ponownie kierunek do punktu P. Wartość' środkowa jest właściwym kierunkiem, wolnym od błędów instrumentalnych, Na rysunku 251 punkt jest wyznaczanym punktem. kopalni dla ułatwienia przedłużania prostej c . Pj, wytycza się instrumentem dodatkowo punkty pośrednie i P₂ 1 stabilizuje ca ogół w stropie. Opuszczone z nich plony pozwalają górnikowi we właściwym kierunku prowadzić pruoe drążeniowe. 'j dodatku dzięki wyznaczeniu trzech punktów, istnięje kontrola staiosci punktów. Jeśli nie lożą na jednej prostej, oznacza to, jfce Uieru.iek wyznaczony uprzednio nie jest zaohowany.

Jeżeli wyzcaczany kierunek prowadzenia wyrobiska nie może przebiegać równolegle do jego ociosów, należy jeezcze prowadzącemu prace górnicze podać domiary do oclo6ów od danego kierunku. Na przykład wg rysunku 252

do punktu Pj domiary do ociosów wynoszą 1 h^, a do punktu P - a₂ l przy ozym ♦ b^ ■ s ■ Sg + <iys* 252),

Należy podać, ile wyniesie domiar a_x z odleglości jc od punktu Pj. Z podobieństwa figur układamy następującą proporcję*