2a da'.ranie kierunku przeprowadza się teodolitem stojącym lub wiszącymi w zależności od stopnia ważności puc przebitkowych. Po ustawieniu instrumentu pod punktem C nałoży przede wszystkie; sprawdzić stałość położenia punktów ciągu poligonu przuz peaewny posila? kąta fi i porównanie otrzymanej wartości z kątom wyliczonym. 7 przypadku ich zgodności, w ranach dokładności rachunku i pomiaru, stwierdza się, że punkty nie zostały naruszone (wskutek ciśnienia w .'wyrobiskach lub przebudowy). 'X przeciwnym przypadku należy ponownie pomierzyć elementy ciągu z punktami A, b,
C i D, rozpoczynając pomiar od tych punktów, które usną no za otułe, i obliczyć nowe współrzędna dla punktów poruszonych.
Kąt ot odkładamy w sposób następujący! po wycelowaniu na punkt B dokonuje się odczytów kierunku i do tęgo dodaje się wartość kąta a. Otrzymujemy wartość liczbową, na jaką należy ustawić indeks noaiusza teodolitu. Oś celowa lunety wyznaczy wówczas żądany kleranck. Celując lunetę w kierunku punktu P, zaznaczamy punkt celu na ociosie. Po przorsucaniu lunety przez zenit ponawiamy pomiar i wyzna czarny ponownie kierunek do punktu P. Wartość- środkowa jest właściwym kierunkiem, wolnym od błędów instrumentalnych, Na rysunku 251 punkt jest wyznaczanym punktem, kopalni dla ułatwienia przedłużania prostej c . Pj, wytycza się instrumentem dodatko-vro punkty pośrednie i P2 i stabilizuje ca ogół w stropie. Opuszczone z nich plony pozwalają górnlnowi we właściwym kierunku prowadzić pr;ioa drążeniovxe. '.T dodatku dzięki wyznaczeniu trzech punktów, istnięje kpntrc-la atałosei punktów. Jeśli nie leżą na jednej prostej, oznacza to, ,Ł« Uieruuek wyznaczony uprzednio nie je et zaohow3ny.
Jeżeli wyznaczany kierunek prowadzenia wyrobiska nie może przebiegać równolegle do jego ociosów, należy jeszcze prowadzącemu prace górnicze podać domiary do ociosów od danego kierunku. Na przykład wg rysunku 252
Hya. 252
do punktu Pj domiBry do ociosów wynoazą i b^» a do punktu P * a2 1 przy ozym ♦ b^ ■ s ■ a2 ♦ b^ <xys. 252)*
Należy podać, ile wyniesie domiar ax zodległości x od punktu P^. Z podobieństwa figur układamy następującą proporcję!