img328

X

Rys. D1.3 Rozkład Poissona.

A olo inny jeszcze przykład¹. Przy urodzeniu każdy poszczególny człowiek ma małe szanse dożycia do stu lat, ale w dużym społeczeństwie liczba urodzeń w ciągu roku jest wielka. Wskutek wojen, epidemii itp. życia rozmaitych ludzi nie są statystycznie niezależne, ale w pierwszym przybliżeniu możemy porównywać n urodzeń z n próbami Bemoullicgo, w których śmierć po stu latach uważamy za sukces. W społeczeństwie ustabilizowanym, gdzie ani wielkość społeczeństwa, ani śmiertelność jego członków nie zmieniają się prędko, rozsądne jest przypuszczenie, że częstość lat, w których umiera dokładnie k stuletnich starców podlega rozkładowi Poissona, przy czym parametr X zależy od wielkości i stanu zdrowotnego społeczeństwa. Dane statystyczne Szwajcarii potwierdzają to przypuszczenie.

328

1

Zaczeipnięty z: Feller W.: Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa, PWN, Warszawa, 1977