IMG63

LXXX WYBÓR TEKSTÓW. ZASADY WYDANIA

logicznych — gdyż poeta stale wprowadzał nazwy z mitologii rzymskiej; nawet przy odwołaniach do dzieła Homera, zamiast o Zeusie i Herze pisze o Jowiszu i Junonie. Pierwszym źródłem, z jakiego poznawał dzieje bogów, był prawdopodobnie znajdujący się w bibliotece ojca poety Słownik mitologiczny Alojzego Osińskiego, wydany w 1806 r.; stamtąd zaczerpnął te formy imion bogów (Osiński, warto wspomnieć, imię Hery tłumaczył jako „nazwisko Junony u Greków”, a Zeusa

—    „nazwisko Jowisza jako sprawcy życia”!). Później te same imiona bogów Słowacki spotykał w lekturach francuskich, wprowadzających nazwy łacińskie. W przypisach nie koryguje się poety, w paru miejscach tylko, gdzie wydawało się to konieczne, wprowadza się także nazwy greckie.

Nie opatruje się przypisami tworzonych przez Słowackiego neologizmów ani form archaizowanych, jeśli ich znaczenie jest zrozumiałe dla dzisiejszego czytelnika; z kilku wyjątkami

—    gdyż czasem etymologia np. biblijna słowa jest ważna, wyjaśnia głębszy sens pojęcia. Nie objaśnia się także osobliwości form wyrazowych odmiennych od obecnie używanych niezależnie od tego, czy u podstaw tej odmienności leżą zasady pisowni epoki, czy też jest ona wynikiem indywidualnych cech stylu Słowackiego.

Często w przypisach pojawiają się odwołania do Encyklopedii Powszechnej Samuela Orgelbranda (zaznaczane: Orgelbrand); mają na celu przypomnieć objaśnienia omawianych pojęć wedle stanu wiedzy współczesnej mniej więcej Słowackiemu. Podobnie — odwołania do Słownika języka polskiego Lindego.

Antoni Małecki, Juliusz Słowacki. Jego życie i dzielą w stosunku do współczesnej epoki, wyd. 3, Lwów 1901, t. III.

Ignacy Matuszewski, Słowacki i nowa sztuka. Warszawa 1965 (1 wyd.: Warszawa 1902).

Józef Tretiak, Juliusz Słowacki, Kraków 1904, t. II.

Jan Gwalbert Pawlikowski, Studiów nad „Królem Duchem" część pierwsza. Mistyka Słowackiego, Lwów 1909.

Juliusz Kleiner, Juliusz Słowacki. Dzieje twórczości. Warszawa 1927, t. IV.

Andrzej B o 1 e s k i, Juliusza Słowackiego liryka lat ostatnich. Łódź 1949.

Jarosław Maciejewski, Słowacki w Wielkopolsce. Szkice i materiały, Wrocław 1955.

Kazimierz Wyka, W kręgu „Genezis z Ducha", „Pamiętnik Literacki” 1955, z. 4. Przedruk w księdze zbiorowej: Juliusz Słowacki. W stopięćdziesięciolecie urodzin. Warszawa 1959.

Marian Tatara, Historia, mit i baśń w „Królu-Duchu”, Prace Historycznoliterackie [...] WSP, Katowice 1962, s. 159—179.

Stefania Skwarczyńska, Struktura rodzajowa „Genezis z Ducha" Słowackiego i jej tradycja literacka [w:] W kręgu wielkich romantyków polskich. Warszawa 1966, s. 288—337.

Maria J a n i o n, Dialektyka historii w polemice między Słowackim a Krasińskim [w:] Romantyzm. Studia o ideach i stylu. Warszawa 1969. s. 154—208.

Alina Kowalczyków a, O „Genezis z Ducha", „Pamiętnik Literacki” 1970, z. 1, s. 139—160.

6 - BN 1/245 (J. Słowacki: Krąg pism mistycznych)