6. NANOMATERIAŁY MAGNETYCZNE
Materiały magnetyczne dzieli się na miękkie i twarde. Podstawowymi wielkościami materiałowymi charakteryzującymi ferro- względnie ferrimagnetyczne materiały są magnetyczny moment nasycenia (MJ, koercja (H, (i temperatura Curie (Tc). Mt i H, pozwalają zakwalifikować materiał jako magnetycznie miękki lub twardy (rys. 6.1).
Rys. 6.1. Charskwystyka nanugnesowania (tzw. pętla hlucrczy magnetyczne}) dla prAbkl materiału: n) tnagnctyemle miękkiego b) magnetycznie twardego
Dla materiałów magnetycznie miękkich wartość pola kocrcji jest bardzo niska (w idealnym materiale równa zeru). Oznacza (o, Ze próbka materiału, wcześniej silnie namagnesowanego przez działające na nią zewnętrzne pole magnetyczne, ulega całkowitemu rozmagnesowaniu z chwilą zaprzestania działania pola. Natomiast w materiale magnetycznie twardym próbka uka pozostaje silnie namagnesowana po usunięciu zewnętrznego pola magnetycznego, stając się w ten sposób źródłem pola magnetycznego. Iloczyn kocrcji i namagnesowania jest miarą energii, która jest zmagazynowana w magnesie po jego namagnesowaniu i oznaczana jest (B If - teoretyczny iloczyn energii (1, 25. 26). Im większa jest ta energia, tym silniejsze pole może wytworzyć magnes. Jednostką iloczynu energii jest J ■ m'ł (rys. 6.2).
6.2. Nanokrystalicznc materiały magnetycznie miękkie
Nanokrystaliczne materiały magnetycznie miękkie otrzymuje się między innymi przez krystalizację szkieł metalicznych, jjizklem metalicznym nazywa się dwu-lub wieloskładnikowe stopy w stanic amorficznym, w którym metal jest składnikiem podstawowym, otrzymywane przez szybkie schłodzenie ze stanu ciekłego (rozdz. 3.3). Materiałami magnetycznie miękkimi są w większości szklą, w których podstawowym składnikiem jest Żelazo lub kobalt. Charakteryzują się one niską wartością pola koeteji (H<) i dużą przenikalnością magnetyczną (jij) (21). Szklą metaliczne są materiałami termodynamicznie niestabilnymi i dążą do przejścia w stan równowagowy, którym jest stan krystaliczny.