Kontakt z HBV

f

•    w przypadku ekspozycji prawdopodobnej, ewidentnej lub masywnej należy wypełnić zgłoszenie wypadku w pracy uwzględniające wszystkie niezbędne dane.

Po każdej ekspozycji na materiał biologiczny pacjenta, który jest uznawany za potencjalnie zakaźny należy:

•    usunąć materiał zakaźny z powierzchni skóry przy użyciu gazy nasączonej środkiem do odkażania rąk (ręcznika jednorazowego użycia nasączonym środkiem an-tyseptycznym lub chusteczką nasączoną preparatem antyseptycznym), a następnie dwukrotnie przetrzeć zanieczyszczoną okolicę preparatem do higienicznego odkażania rąk; nie należy osuszać odkażonych powierzchni

•    w przypadku, gdy materiał zakaźny dostanie się do oczu, należy przepłukać je wodą lub 0.9% NaCI, przy otwartych powiekach

•    gdy materiał zakaźny dostanie się do ust, należy go wypluć, a usta kilkanaście razy przepłukać wodą

•    skierować poszkodowanego pracownika do lekarza odpowiedzialnego za postępowanie poekspozycyjne (np. do lekarza zakładowego lub specjalisty chorób zakaźnych).

Lekarz, po dokonaniu oceny możliwości zakażenia krwiopochodnego podejmuje dalsze postępowanie w zależności od rodzaju ekspozycji. Ustala, czy pacjent, od którego pochodził materiał zakaźny (krew) jest zakażony, HBV, HCV, HIV. Lekarz powinien wykonać testy wykrywające, antygen HBs, przeciwciała anty-HCV, przeciwciała anty-HIV. Testy powinny być wykonane z krwi pobranej w dniu kontaktu. Należy uzyskać zgodę pacjenta na wykonanie testu w kierunku zakażenia HIV. Do wykonania testów można również wykorzystać próbki krwi „podejrzanego” pacjenta pobrane tego dnia, będące w laboratorium lub zanieczyszczone krwią igły i strzykawki.

Kontakt z materiałem zakażonym wirusowym zapaleniem wątroby typu B

Jeżeli pacjent, z krwią którego miał kontakt pracownik medyczny jest zakażony HBV (ma dodatni wynik badania na HBsAg), należy u poszkodowanego pracownika jak najszybciej (w pierwszej lub pierwszych godzinach po ekspozycji) zastosować swoiste postępowanie profilaktyczne ze względu na duże ryzyko (ok. 30%) nabycia zakażenia WZW-B u osoby wrażliwej.

HBV występuje w niezwykle wysokim stężeniu dochodzącym do 10¹² dawek mogących wywołać zachorowanie, w 1 ml surowicy chorych lub nosicieli. Minimalna ilość iowi, która wystarcza do przeniesienia zakażenia to, wg akceptowanych szacunków, 0,004 ml_f zaś w stosunku do HIV jest to 0,1 ml czyli 250 razy więcej. [28] Osobie eksponowanej należy zaproponować badanie krwi na obecność antygenu HBs i dalsze postępowanie uzależnić od wyniku tego badania i ewentualnych szczepień otrzymanych w przeszłości.

Jeżeli osoba eksponowana nie jest zakażona HBV w chwili bezpośredniego kontaktu, powinna być zbadana ponownie po 3 i 6 miesiącach.