Masaż0006

postawił sóiftc tctapcuta rozpoczynając opiekę na chorym. Dlatego ten sam efekt terapeutyczny może u jednego chorego być sukcesem a u innego porażką. Założony cci leczenia powinien z kolei być wypracowany wspólnie z chorym, tak. aby był możliwie zbieżny z jego oczekiwaniami. O ile rozbieżność ta jest znaczna, należy już rozpoczynając leczenie, pracować także nad urealnieniem oczekiwań chorego. Taka strategia pozwoli na uniknięcie niepotrzebnych nieporozumień i rozczarowań.

Generalnie celem leczenia obrzęku jest zmniejszenie jego rozmiarów, poprawa sprawności obrzękniętego narządu i podniesienie jakości życia chorego. Chorzy różnie szeregują wagę tych celów. Są tacy chorzy, którzy nic zwracają tak wielkiej uwagi na obrzęk kończyny dość dużych rozmiarów, jak np. na ograniczenie jej ruchomości, czy dolegliwości fizyczne wynikające z niesprawności.

Drugą ogólną zasadą godną polecenia jest reguła aktualna także dla innych metod leczniczych, łączących leczenie przyczynowe i objawowe: lin krótsze są perspektywy chorego i im bardziej zaawansowany i nieodwracalny jest stan kliniczny, tym większą uwagę należy poświęcić problemom związanym z poprawą jakości życia, możliwie jednak nie tracąc z oczu pozostałych aspektów leczenia. O ile nie można przecenić roli dokładnych pomiarów obwodów kończyny i obliczeń jej objętości u chorej po mastektomii bez cech wznowy raka piersi, to u chorego z zaawansowanym, rozsianym rakiem stercza i jednostronnym obrzękiem kończyny dolnej nie będzie błędem nawet odwrócenie uwagi chorego od częstych pomiarów, koncentrując się na przykład na uczuciu ciężkości czy sprawności chodzenia.

W trakcie zajęć uczestnicy poznają praktyczne aspekty oceny rozmiarów obrzęku oraz metody pomiaru jakości życia pomocne w ocenie leczenia obrzęku.

NOTATKI:    -