Obraz0008

■

2, ZASADY TERMODYNAMIKI

Zjawiska cieplne przebiegają zgodnie z ogólnie obwiązującymi w przy-• ',1/ic prawami, które noszą nazwę zasad termodynamiki. Zasady tetmody mimiki, ustalone na podstawie doświadczeń i obserwacji. s<i aksjomatami przyjmowanymi bez dowodu. Z zasad tych wyprowadza sit,* droga logiczne :■.!* rozumowania wszystkie prawa i zależności, które potwierdza się przez doświadczenie.

Pięć zasad termodynamiki to: zerowa zasada wprowadzona przez K U. I uwiera w 1931 r,; zasada pierwsza - sformułowana przez i. Mayera w 1812 r.; zasada druga - podana w 1821 r. przez Carnota i ujęta zapisem matę [mitycznym R. Cluusiusa w' 18óÓ r.; zasada trzecia (teoremat Nernstu) powstała w ubiegłym stuleciu, w 1905 r\, oraz zasada ezwarta (zasada Onsageiu) podana w i‘r>l r. Pierwsze trzy zasady dotyczą zjawisk odwracalnych, czyli zjawisk przebiegających od stanu początkowego do końcowego przez kolejne stany n.wnowagi. Pozostałe dwie dotyczą zjawisk nieodwracalnych.

Zerowa, pierwsza i druga zasada termodynamiki wprowadzają trzy funkcje ■mmu; temperaturę T, energię wewnętrzną U i entropię 8,

2.1. Zerowa zasada termodynamiki (OZT). Zasada stanu

Definicja zerowej zasady termodynamiki podaje, że dwa systemy: a i b, doprowadzone do styku w określony sposób, są w równowadze, jeśli każdy mcii 7. osobna jest w równowadze z trzecim systemem c po doprowadzeniu do i d u / nim w ten sam sposób, rys. 2.1. Doprowadzenie do styku w określony u- .<->b należy rozumieć jako użycie określonego urządzenia wiążącego. „Ten un :;posób” oznacza, że stosuje się to samo urządzenie wiążące, odgrywające ndv przyrządu pomiarowego, np. termometr.