si:.-. Basy asiueuuc ni'- gą potrzebne co prsr-.y części vj maszynie,- cic cv aouyYuaa sg j a:/::;:- v celu lEtwl:juoeęo ę.sUEtieiiia przedmloŁi: prz obróbce., np.. nakleili,. iiby urysksć wysoką ci nladaciść obróbki., kcn.l:-:3C3 jest poty. nrlr się baty obróbkowej bano kontrolną c:/.:..; boy konoertkcyjną,
3.3. Zasady wybory baz obróbkowych przy obróbce części uchwyt ach
a] Basy wyjściowe winny być możliwie równej, gładkie, feec zaśpiorćw. wybrzuszeń i innych wad powierzchniowych. Proces technologiez-ny y.ykorcćffiis. surówki winien gwarantować minimalne prieaurdęcia tych powierzchni względem powierzchni obrabianych-
bj Jeśli nie wszystkie powierzchnie części są obrabiane., to ca bazy wyjściowe prsy',imaje się powierzchnie, które pozostaną nie obrobień*. Jeśli powierzchni takich jest kilka, to aa bezę wyp-ś:iowa przyjmuje się powierzchnię najdokładniej nolczcną wugię-icvt ;;by-.-;timych powierzchni.
Jeśli tcaystrie jowierachrie części są obrabiane, tosatazę wyjący,owe przy jmuje się powierzchnię z minimalnym naddatkiem- lewki temu ilość braków,. spowodowana niswyetarczającyx nadiatkien, będzie nijilcfiisis. Powierzchnie z minimalnym naddatkiem (bazy wyjściowej bęaą przy dalszej obróbce współosiowe, równoległe jzni eżrio cc. sposobu obróbki) dc powierzchni wybranych. jako beżowe w dalszych operacjach, tzn,. błędy surowa:', mogą być" usunięte zrzec, usunięcie większych naddatków z powierzchni oblepianych,
) Jeśli proces obróbki przewiduje zmiany baz, to basa wyjściowe winna być zamieniona na bazę obrobioną, gdyż ponowne bazowanie na nie obrobionej powierzchni powoduje znaczna błędy pcłożenia przedmiotu, Wyjątek stanowi przypadek, gdy cała obróbka jest •wykonywana z jednej bazy i przy jednym zanocowaniu, np, obróbka na rewolwerówkaeh i półautomatach tokarskich,
s) Dla dalszych operacji należy przyjmować bazy konstrukcyjne, które określają położenie części w maszynie i współpracują z innymi częściami, Przyjęcie innych powierzchni za bazy powoduje powstanie dodatkowych błędów.
f i ?rzy dokładne j obróbce jako bazę przyjmuje się powierzchnię, któ- • ra związana jest a pbrabianą powierzchnią dokładnym wymiarem, tzn,- basa obróbkowa pokrywać się bęisie z bazą kontrolną.
Pozwala ta :m podwyższenie dokładności obróbki. Każda zmiana basy powoduje nersetanie błędów z powodu różnego położenia tych b-o.s względem narzędzia skrawającego.
h) feależy gtoscwaó jedną. bssę w kilku lub większości operacjach.
pobiiBu powierzchni Dorabianej, Zwiększa, to sztywność przednie— i sascmip ggaaia^sna. odkształcenia oć sił skrawania i mocowani a t,
Dla różnych sposobów obróbki, w zależności od kształtu i wymiarów przednietu, mogą być stosowane różne kombinacie powierzchni bazowych, np,-:
otwory
S '''-^ustalające
dys. 3,.", ńóżuc warianty basowania; a) według powierzchni walcowej i czoła części* b) według otworu i czoła, o) według dwóch nakie-łków. d; według nakiełka, otworu i czoła części, e) według powierzchni i dwóch otworów' basowych, f) w trzech kłach [20]