Obraz0041

8.;

Z -babi. 6.2* widać, że ł ^ ^ ” °>4S 865, to 2 *P ^    ” 0,9 973 - 1i

fi ar t ość z₁ = 3 odpowiada odchyleniu x = 3 ti, tzn. prawdopodobieństwo tego, że odchylenie x znajduje się w granicach ± 3^, jest bliskie 1 lub 100%. Ha tej podstawie dla zbioru przypadkowych odchyleń - błędów, podlegających prawu rozrzutu normalnego, za strefę rozrzutu przyjmuje się strefę -    3C, tzn. R * 6C.

itys, 6.2. Określenie prawdopodobieństwa, że x znajduje się w przedziale od a do b (lub z^ 4- z 4- z_£)

Tolerancja Jwymiaru A przedstawiona na rys, 6,3. (przy określaniu jej na podstawie warunków technologicznych) dla błędów wykonania podlegających rozrzutowi normalnemu ma postać:

6 _p > R = 66. ’    (6.10)

'fi praktyce tolerancję S przyjmuje się nieco większą niż 6(i biorąc pod uwagę możliwość istnienia nierozpoznanych błędów systematycznych, Teoretycznie procent braków wymiarowych (wychodzących poza granice 6C) będzie równy:

1 „ 2 ą ^ = 1 - 0,9 973 = 0,0 027 = 0,27fi.

Trzy rozkładzie prostokątnym strefa rozrzutu (przyjęta za tolerancję ^ związana jest z odchyleniem standardowym zależnością:

H = ó_A = 2 \[yb.

Stosunek strefy rozrzutu przy rozrzucie normalnym do strefy rozrzutu przy rozrzucie o równym prawdopodobieństwie nazywa się współczynnikiem względnego rozrzutu

1,73

(6.11)

Iiatomiast przy rozrzucie Simpsona, podlegającym prawu trójkąta równoramiennego

R = 6_a =2 y/7Ź ,    (6.12)

Rys. 6.3. Określenie tolerancji wymiaru na podstawie warunków technologicznych

Jeśli mamy do czynienia tylko z błędami przypadkowymi, to wymiar średni lg będzie pokrywać się ze środkiem pola tolerancji (rys. 6.3.). Tliepokrywanie się środka pola rozrzutu (lg ) ze środkiem pola tolerancji 0,5 (a + A _max) świadczy o obecności błędów systematycznych, np. błędu nastawienia obrabiarki* Wielkość tego przesunięcia określa się jako pewną część połowy tolerancji :(o,5 ($_A) i nazywa się współczynnikiem względnej asymetrii krzywej a, .

Zakładamy, że ci jest dodatnie przy przesunięciu środka pola roz-