Obraz(278

ijumiunujcsi.

—    panmiktyczna populacja obcopłodna, heterogcnna, heterozygotyćg^ utworzona przez zmianę frekwencji genów w wyniku selekcji i faafc. lowanego przepylenia;

—    odmiana syntetyczna, panmiktyczna populacja obcopłodna, hetmjfa na. heterozygotyczna (o innym sposobie selekcji materiałów wyjfcg wych do swobodnego przepylenia i tworzenia odmiany).

Metody hodowli roślin obcopłodnych według typu populacji PPO

Metody hodowli odmian o typie populacji PPO są zróżnicowane ze wzgtya na odmienne systemy kojarzenia i systemy genetyczne. W hodowli PPO dogodnie jest wyróżnić 2 metody:

•    hodowli odmian populacyjnych — przez doskonalenie populacji panmiktycznej,

•    hodowli odmian syntetycznych.

Metoda hodowli odmian populacyjnych obejmuje selekcję iiiaśmą selekcję indywidualną przy zastosowaniu oceny potomstwa (SI), metodę rezerw i metodę krzyżowania par.

Selekcja masowa jest to najprostsza i najstarsza metoda ukpszss genotypów w populacji. Polega na wyborze określonych genotypów z hetera-zygotycznej populacji wyjściowej, reprodukcji wybranych genotypów w ob^ bie populacji i ocenie reprodukowanej populacji w doświadczeniu porównawczym z wzorcem i populacją wyjściową (rys. 10).

Selekcję masową przeprowadza się przez kilka lat z rzędu dopóty dopóki daje korzystne wyniki. Rozmnażanie selekcjonowanej popiOT musi być kontrolowane, należy zachować izolację przestrzeni Konsekwencją takiego postępowania jest większy udział lepszych gara*!' pów w populacji selekcjonowanej niż w populacji wyjściowej dnłh zmianie frekwencji genów i genotypów dokonanej przez hodowcę.

Skuteczność selekcji masowej jako metody hodowlanej zależy od:

— odziedziczalności selekcjonowanej cechy w populacji; selekcja skuteczna w przypadku cech wysoce odziedziczalnych warunkował)'* małą liczbą genów (cech monogenicznych); wpływ środowiska a ekspresję cech warunkowanych genami głównymi jest niewielki lub⁸* występuje, wyróżnienie segreganta jest jednoznaczne;

— 30