og�lnaw1

■    przenikanie poza agroekosystem wielu związków chemicznych, w tym azotanów, powodujące eutrofizację wód;

■    ubożenie gatunkowe przyrody i zmniejszenie się zróżnicowania biosystemów;

■    wzrost zagrożenia ze strony agrofagów w wyniku uodpornienia się na chemiczne śr. ochrony roślin.

W sferze społecznej:

■    zmiany w postawach konsumentów wobec rolnictwa — wzrost wymagań w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i jakości wytwarzanej żywności;

* zmiany w środowiskach wiejskich - zmniejszenie zatrudnienia w rolnictwie;

■    przejmowanie miejskiego stylu życia i zanikanie tradycyjnej kultury wiejskiej.

EUTROFIZACJA (gr. — eutroph - dobre odżywianie), czyli przeżyźnienie wód powierzchniowych (gł. wzrost stężenia w wodzie związków azotu i fosforu).

INTENSYWNY SYSTEM A ŚRODOWISKO

1.    Zmniejszenie grup mikroorganizmów glebowych wskutek stosowania śr. ochrony roślin.

2.    Obniżenie urodzajności gleb spowodowany uproszczeniem zmianowań, niedostatkiem nawożenia organicznego, stosowaniem ciężkiej mechanizacji.

3.    Przenikanie poza ekosystem N i P, powodujące skażenie wód gruntowych azotanami oraz eutrofizację wód powierzchniowych.

4.    Zaburzenia w układzie wodno-powietrznym gleb, ubytki substancji organicznej spowodowane stosowaniem ciężkich maszyn i głębokich orek.

5.    Zakwaszenie gleb.

6.    Narastanie zachwaszczenia poprzez stosowanie siewu bezpośredniego, uproszczeń w uprawie roli.

7.    Obniżenie wartości pokarmowej i paszowej produktów roślinnych.

L_Starożytni agronomowie troszczyli się iuż o żyzność gleby.

_(Katon w II w. p.n.e., Warron I w. p.n.e.)

II,_Nowożytni agronomowie - ich współczesny nurt rolnictwa:

1.    Steiner (metoda biodynamiczna) 1924

2.    Muller-Rusch (metoda organiczno-biologiczna) Szwajcaria

3.    Howard—Balfour (metoda organiczna) lata trzydzieste

4.    Lemaire-Boucher (metoda biologiczna) Francja; lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte

m.    Integrated Farming System (IFS)^ lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte.

Współczesny nurt rolnictwa.. zgodnego z przyroda” ma swe korzenie w różnych krajach.

Steiner: METODA BIODYNAMICZNA

Rudolf Steina- w 1924 r. przedstawił rolnikom następującą hipotezę: substancje pokarmowe mają wartość odżywczą zarówno przez materię, z której się składają jak i przez znajdujące się w nich siły, które nas otaczają zwłaszcza wpływy kosmiczne.

Steiner uznawał gospodarstwa rolne za indywidualne organizmy o maksymalnie zamkniętym obiegu materii. Oznacza to, że w gospodarstwach używane są jedynie nawozy i pasze własnej produkcji.

Metodę tę charakteryzuje stosowanie 9 różnych preparatów, których zadaniem jest aktywizować rośliny, „dynamizować” biologicznie komposty i - ogólnie - podwyższać kondycję zdrowotną gleby, roślin, zwierząt. Dużo uwagi poświęca się wpływom sił kosmicznych poprzez działanie Księżyca.

Muller-Rusch: METODA ORGANICZNO - BIOLOGICZNA

Metoda zainicjowana w Szwajcarii przez Hansa Mullerą została ostatecznie sformułowana przez Hansa Petera Ruscha.

Kładł on szczególny nacisk na właściwe następstwo roślin, stosowanie nawozów zielonych, poplonów osłaniających zimą glebę oraz ograniczenie odwracania roli na rzecz głębokiego spulchnienia.

Podkreśla się tu znaczenie powierzchniowego stosowania kompostu i zaleca się dodatek mielonych skał, bogatych w mikroelementy.