op13

258 '.'KASZ OPALIŃSKI

258 '.'KASZ OPALIŃSKI

|Bo jeżeli dla samej tylko ambicyjej i Podejmie się ktokolwiek (hetmańskiej) ¹⁶¹

^lL.. .    .    _4I„    funkcyjej,

hooie kontempt^lb- przyniesie, a ojczyźnie zgubę. Zgoła, wiele nie mówiąc, kto chce wojska wodzić, Trzeba się. jednym słowem, do tego urodzić.

—    Prawieś-ci go opisał, a jeszcze rytmami;

Coż po tym, gdy takiego nie masz między nami!

—    To zła, aleć podobno go też nie szukają.

—- A prze Bóg. jakoż go wżdy szukać bardziej mają, Kiedy niemal w półroczu, prawie ustawicznie, Obierano coraz innych, i coraz to nowych?

Bo jak wzięto do Krymu dwóch pargaminowych ^1US, Wnet na fkonwokacyjej) ¹⁶¹ trzej wydrukowani¹⁶⁰. Potym, gdy ci uciekli, we Lwowie obrani Dwaj^1W, zasię pod Warszawą jednego zrucono ^l67.

A miasto ^1W jego zasię inszego podano^ies,

A wtym znowu od króla jeszcze jeden dany ¹⁷⁰

^m W Osoll.: królewskiej.

^ut kontempt — wzgarda, lekceważenie, pogarda.

"^,ł Mowa o Mikołaju Potockim i Marcinie Kalinowskim, wziętych do niewoli przez Tatarów pod Korsunfem 26 maja 1648 r.

^1W W Ossol.: konnotacyjej; konwokacyja — sejm konwo-

kacyjny. Odbył się — —    ........-......-

^,M Reglmentar;________

Aleksander Koniecpolski.

^,w Jeremi Wlśniowiecki i Mikołaj Ostroróg (28 IX 1648: por.: K. Szajnocha. Dwa lata dziejów naszych, War-

^,łT Ostroroga (13 X 1648; famie, s. 332). ^w* miasto — zamiast.

^1,0 Jędrzeja Firleja (16 X 1648; tomie, s. 333).

^,:tf Stanisław Lanckorońskl, kasztelan kamieniecki (początek lutego 1649; por. L. K u ba 1 a. Jerzy Ossoliński. Warszawa 1924, s. 342).

I ten, co porzucony, znowu był przybrany^{1 2 3 4}.

Za czym ja nie wiem, jak ich bardziej szukać miano, A przecie nic godnego z nich nie naleziono.

—    A gdyby też u dworu? — Sąć już tam podobno, Aleć ich nie wypędzisz z Warszawy, wolą tam Szykować^m po dziedzińcu i ganku, niżli iść

Do obozu, chociaż tam regimenty majt^.

Nie wiedzieć, czego tu nie nagadali, już w domu, już w cudzych krainach hetmanów szukając, już sposób wojny pokazując, nie tak dalece w nazbyt wielkiej liczbie wojska, jako raczej w dobrym jego opatrzeniu et in apparatu vario ^m, aby megło wytrzymać długą wojnę. I powiadali, że w tym wszytka rzecz: przetrwać nieprzyjaciela. Co niemiara było tych dyskursów, [w] których znowu drwić poczęli z postępków naszych dawnych bohaterów. Mianowali ich nawet, jako nic nie myślili praeter ostenta-tionem et famam inanem^lli, jako jeden drugiego ganił, a sam dyjabła umiał, jako o swoich dziełach pletli, jako w niwczym ¹⁷⁵ prawdy. Aż rzecze (jeden):

—    Prze Bóg, satyrę pisać, a kto się urazi,

Sam na się wyzna winę i przyzna (się) do niej.

—    Pewnie by było o czym, i jużem ja myślił,

Alem zasię dał pokój, tylko co tak raptym Począłem był notować coś o pilawieckiej¹⁷⁶

1

^1,1 Ostroróg (tamże).

szykować — tu ironicznie: ćwiczyć, przygotowywać się do boju w zabawach dworskich.

2

^iri et in ... rario — i w rozmaitym sprzęcie wojennym. praeter ... inanem — oprócz chęci popisu i czczej

3

^,,s u? niwczym — w niczym.

4

o pitawieekiej— oczywiście: wyprawie, wojnie, bitwie.