OrganizacjaG

A-A

Rys. 6-3. Przykładowe urządzenia i zabezpieczenia węzła betoniarskiego w cieplaku [14]

1 — kocioł EW-6A, 2 — przewody doprowadzające parę do ogrzewania kruszywa (2a) i wody (2b), 3 — silos murowany lub betonowy do podgrzewania piasku, 4 — betoniarka, 5 — miejsce do składowania cementu w workach, 6 — silos blaszany na cement luzem (wystaje ponad dach cieplaka), 7 — zbiornik do podgrzewania wody parą za pomocą wężownic, 8 — studzienka do odpływu wody, 9 — okienko do zakładania igieł parowych, 10 — okienko do pobierania kruszywa, 11 — otwór do transportu kruszywa za pomocą przenośnika taśmowego

Wymienione materiały należy chronić przed wpływami atmosferycznymi. W pewnych okresach istnieje też konieczność ich podgrzewania, np. gorącym powietrzem łub parą (rys. 6-4). Konieczność podgrzewania kruszyw, betonów, zapraw można wyeliminować przez stosowanie przeciwmrozowych dodatków chemicznych, które wcześniej powinny być zgromadzone w przewidzianej ilości.

W zimie roboty inżynierskie specjalne są wykonywane tylko w dopuszczalnych warunkach temperaturowych, a w wypadkach szczególnych (temperaturach

Palenisko

Rys. 6-4. Sposoby ogrzewania kruszywa: a) gorącymi spalinami, b) gorącą parą wodną

ijisiych) — po odpowiednim przygotowaniu i zabezpieczeniu robót. Natomiast „biekty budownictwa powszechnego przed zimą doprowadza się przeważnie do sianu surowego zamkniętego. Wówczas w okresie niskich temperatur można bez większych trudności prowadzić roboty wewnątrz budynku.

6,5. Likwidacja placu budowy

Po zakończeniu wszystkich robót budowlanych związanych z budową lub remontem obiektu, kierownik budowy jest zobowiązany do rozliczenia się z otrzymanych i zużytych na budowie materiałów i prefabrykatów. W tym celu opracowuje „zestawienie zużycia materiałów w produkcji podstawowej robót ogólnobudowlanych”.

W zestawieniu tym konfrontuje się wielkości zużycia materiałów obliczone na podstawie norm z wielkościami zużycia wynikającymi z dowodów dokumentacji i wykazuje ewentualne oszczędności oraz przekroczenie ilościowe materiałów. Oddzielnie jest sporządzane rozliczenie budowy ze zużycia drewna usługowego, a wraz z nim innych materiałów pomocniczych (gwoździ, klamer itp.) użytych na budowie do wykonania robót usługowych (stemplowanie, deskowanie, rusztowania itp.). Rozliczenia kierownika budowy ze zużycia materiałów dokonuje osoba wyznaczona przez właściciela przedsiębiorstwa wykonawczego.

Kierownik budowy rozlicza się także z materiałów uzyskanych z likwidacji obiektów zagospodarowania placu budowy. Szczególnie dotyczy to tymczasowych obiektów, ogrodzenia, urządzeń i różnego rodzaju instalacji.

Po odbiorach końcowych, przed oddaniem obiektu budowlanego do użytkowania, kierownik budowy jest zobowiązany do doprowadzenia do należytego stanu i porządku terenu budowy, a także ulicy (lub jej części), sąsiedniej nieruchomości, budynku lub lokalu (jeżeli z nich korzystał). Dlatego musi usunąć wszystkie uiządzenia i instalacje nadziemne i podziemne, które były wykonane tymczasowo w ramach zagospodarowania placu budowy. Dotyczy to usunięcia wszelkiego rodzaju nierówności gruntu oraz wywiezienia wszystkich materiałów wybrakowanych i uszkodzonych lub zanieczyszczonych, które powstały w wyniku produkcji budowlanej, np. gruzu, złomu, piasku i ziemi zanieczyszczonej olejami, żwirem lub cementem itp. Nie wykorzystane materiały oraz zdemontowane maszyny i urządzenia należy przewieźć do magazynu centralnego lub na inne budowy. Czynności te powinny być wykonywane stopniowo, w miarę kończenia robót na budowie.

Kierownik budowy jest jednocześnie odpowiedzialny za właściwe zagospodarowanie terenu przyległego, jeżeli eksploatacja wybudowanego obiektu jest uzależniona od jego odpowiedniego zagospodarowania. Teren przyległy do nowo wybudowanego lub wyremontowanego obiektu powinien być oddany w lepszym stanie fizycznym i bardziej bogaty w zieleń.