P1050774

się. zatem jej

prędkość

a.;-o

j $t«d

fi

2ff

Jli.    ora*

' ' *    ijcin «*»*■ ^{nJ WySOk}°^Stl *

P„d*o«.² **^ru . , „_{l_r>- r

dete „ po upływie — >'^T    '    *

wstawieniu h oraz t z (I) ™^vn-    \ — 0

Rozwiązaniem tego równania jest

''

I (V **

r-

,-45- ^ł> "(

1-46.

Ml

(Pl “*■

Drugi pierwiastek równania kwadratowego (2) odrzuciliśmy,    nic

siada on określonej interpretacji fizycznej. Dczywi ^{Cł a    ro/}-

wiązaniem rzeczywistym równania (2). musi być v, > P,- >cn "arund jest spełniony, gdyż tylko wtedy pocisk może osiągnąć kulę na maks nuuntj wysokości //.

Niech prędkość układu po zderzeniu wynosi v. Z zasady zachiiwanii pędu mamy

Mol+mt>2 = (m + M)v'

gdzie i' - prędkość pocisku w chwili zderzenia, przy czym r' ^ - fz-ff (t-7). Ponieważ t?J = 0. więc

Ul

m f A/

Prędkość końcową v_k układu pocisk-kula obliczamy ko

zachowania energii    ^w*^zysiając z

(m + M)»l __ (m+JV/) o'²

2" 2 '■("’ + «)»*

zasady

Po podstawieniu do (4) odpowiednich wyrażeń na _t'

(4)

r* * °^,r"^ymuJ^em>

Se

11-42- a) P _ffleot sit d'^uli nadto całko* nici w dalszy

na pozostaje

(m_y-nt₂)g » momeni sił di ny zeru. Na ę moment pędt z szalką w d układ powinit Drugi spe palenia nici d

^bywa drogę

m + ,V/

Gdy masa pocisku jest dużo większa od mas, _ku|j ^ ^

5) wrynika, lc o* »    zc

(5)

wzoru

nicm a ku h

9-

h_x + h