3. Istniejące już opracowania (przede wszystkim filologiczne) dotyczące zarówno biblijnych tłumaczeń historycznych, jak i współczesnych1 2.
Te trzy źródła będą podstawą przedstawienia językowych wykładników polskiego stylu biblijnego. W literaturze naukowej, w opracowaniach, określa się je czasem terminem bibiizm"’. Zaliczam do nich:
I. Nacechowanie stylistyczne (wartość stylistyczną) polszczyzny przekładowej.
U. W zakresie słownictwa i frazeologii:
-biblijne nazwy własne (osób, geograficzne, tytuły rozdziałów ksiąg biblijnych itd.),
- słownictwo apelatywne,
- słownictwo religijne,
- semityzmy leksykalne,
- semityzmy znaczeniowe, czyli leksykalne symbole, alegorie, metafory,
- połączenia wyrazowe (frazeologizmy) oraz stałe formuły językowe.
22
Por. np. „Wykładnikami tak rozumianego stylu biblijnego są m.in. specyficzna metaforyka, hebraizmy (pojęciowe i gramatyczne), biblizmy, czyli wyrazy (często „nobliwe”) i formy (archaiczne) oraz połączenia wyrazowe (często kalki frazeologiczne i składniowe), które w świadomości użytkowników języka ogólnego genetycznie wiążą się z tekstem Pisma Świętego i funkcjonując poza nim, wskazują na swoje biblijne pochodzenie”. K. Długosz-Kurczabo w a. Charakterystyka językowa ekumenicznego przekładu ..Ewangelii św. Mateusza ". „Przegląd Humanistyczny” 1998, s. 66-67. Niektóre właściwości językowe stylu biblijnego wymieniają także m.in. S. Kozia r a, Polszczyzna biblijna - między tradycją a wyzwaniem współczesności, w: Inspiracje chrześcijańskie w kulturze Europy. Łódź 2000, s. 190-191 oraz: J. Gody ń, Od Adama i Ewy zaczynać. Mały słownik biblizmów języka polskiego, Kraków 1995, s. 16-19; inne opracowania podane zostały w wykazie bibliograficznym oraz w kolejnych podrozdziałach.
Według J. Puzyniny biblizmy to „wyrazy pod względem stylistycznym, nie zaś znaczeniowym charakterystyczne dla tekstów biblijnych". Ze słownictwa „Psałterza Dawidowa przekładanie Jana Kochanowskiego". „Poradnik Językowy" 1955, z. 6, s. 207-228. Por. także: „Takie składniki słownictwa współczesnego języka polskiego, jak wyrazy oraz wyrażenia, zwroty i frazy (czyli związki frazeologiczne, frazeologizmy) pochodzące z języka polskich przekładów Biblii zaczęto nazywać ze względu na źródło ich pochodzenia biblizmami języka polskiego”, J. G o d y ń. Kilka uwag o bibiizmach »' języku polskim, świadomości językowej i Biblii ks. Jakuba Wujka, w: Od Biblii Wujka do współczesnego języka religijnego. Tarnów 1999, s. 45.