P1170350

Tadeusz Malinowski 176 [10]

ctwa ludności kultury łużyckie} w ogóle ujdzie naszej uwadze, gdyż z racji swej nietrwałości służyło ono dla zaspokojenia doraźnych potrzeb owej ludności, przede wszystkim w miejscach krótkotrwałego pobytu, pewnych zajęć gospodarczych itp. Dlatego też musimy się liczyć z faktem, że tego rodzaju miejsca krótkotrwałego (przelotnego) osadnictwa dostarczę znikomej ilości materiałów np. ceramicznych, które mogłyby naprowadzić archeologa na ich ślad, będzie trudno także określić ich przynależność czasową. Tym bardziej więc należy żałować, że w swych studiach nad budownictwem ludności kultury łużyckiej autorka nie sięgnęła do materiałów pochodzących z cmentarzysk, które, pomijając już wszystkie inne, bardziej okazałe konstrukcje, dostarczyły danych świadczących bezpośrednio o znajomości prymitywnych budowli drewnianych typu szałasów w interesującym ją okresie.

Rjrc. 6. Słupca, m. pow., stanowisko 3. Próba odtworzenia konstrukcji szałasu nad jamą XLVII. Według T. Malinowskiego

Fig. 6. Słupca, chef-lleu de district, station 3. Tentative de reconstitution de la structure de la hutte au-dessus de la fosse XI.VII. D’apres T. Malinowski

Tak się zresztą złożyło, że obecnie owe dane można uzupełnić materiałami pochodzącymi z terenu osady. Mianowicie w trakcie badań dalszej, nie zniszczonej części osady otwartej w Słupcy (m. pow.) wokół niektórych jam tak mieszkalnych (posiadających paleniska), jak i nie posiadających sprecyzowanej funkcji, odkryto ślady niezbyt grubych słu-

pów 1 kołków drewnianych. W niektórych wypadkach układ Ich nie nasuwa w chwili obecne] możliwości wyciągania wniosków odnośnie do charakteru owych konstrukcji, w kilku Jednakże przypadkach ślady te, układając się mniej więcej regularnie wokół Jam, zdają się dopuszczać możliwość interpretowania ich Jako pozostałości po konstrukcjach typu szałasowego³⁹ (ryc. 6). Szałas taki tworzył dach kulisty, powstały na skutek rozpierania się złączonych górą żerdzi wbitych wokół Jamy, być może dodatkowo wzmocnionych poprzecznymi żebrami. Tego rodzaju szkielet budynku mógł być zaś kryty, w panujących wówczas warunkach klimatycznych, bądź to skórami zwierzęcymi (ryc. 7), bądź to strzechą z trzciny (ryc. 8). Wszystkie te możliwości są realne w odniesieniu do naszej osady. Skór dostarczała hodowla i zwierzyna pobliskich lasów, trzciny nie brakowało zapewne przy brzegach płytkiego, zarastającego

Ryc. 7. Słupca, m. pow., stanowisko 3. Próba rekonstrukcji wyglądu szałasu nad jamą XLV1I. Konstrukcje nakryte skórami zwierzęcymi. Według T. Malinowskiego

Fig. 7. Słupca, chef-lieu de dlstrlct, statlon 3. Tęntatlye de recco-stitution de la hutte au-dessus de la fosse XLVII. Le sąuelette est recouyert de peaux d’animaux. D'apres T. Malinowski

»T. Malinowski, Doisz* badania osadnictwa ludności kultury łużycki*] irczrtncj epoki żelaza w Słupcy, Fonlcs Archaeologtd Posnanienses, § XV, 1SM, s. 149.

li SIsvłs AnUqua