TADEUSZ MAUNOWSKI (Poznań)
KILKA UWAG O BUDOWNICTWIE LUDNOŚCI KULTURY ŁUŻYCKIEJ
W ostatnich latach jesteśmy świadkami bardzo pocieszającego zjawiska, objawiającego się wzrostem zainteresowania się problematyką kultury łużyckiej naszych ziem. Nie tak dawno przecież w pełni było jeszcze aktualne stwierdzenie, wypowiedziane w okresie międzywojennym, że kultura łużycka słabo jest znana ze względu na obfitość materiałów, które odstraszają badaczy *. Oczywiście, daleko jest jeszcze do dostatecznej znajomości szeregu zagadnień wiążących się z okresem trwania tej kultury, jednakże spora ilość publikacji materiałowych a także wzrastająca ilość opracowań analityczno-syntetycznych zdają się świadczyć o wychodzeniu badań nad kulturą łużycką z impasu, w jakim znajdowały się przez dosyć długi czas, rokując pewne nadzieje na przyszłość, oby możliwie najbliższą.
Do kategorii opracowań analityczno-syntetyzujących, dotyczących interesującego nas okresu pradziejów, zaliczymy m. in. ostatnio opublikowane studia nad budownictwem ludności kultury łużyckiej *. Pracy tej chcielibyśmy poświęcić tu kilka uwag. Nie wdając się w krytyczną ocenę wszystkich poruszonych w niej zagadnień, pragniemy przede wszystkim uzupełnić ją dosyć istotnymi — naszym zdaniem — materiałami, pominiętymi w owym opracowaniu, które zdają się rzucać nieco światła na budownictwo tych czasów. Korzystając z okazji dorzucimy również kilka faktów, jakie nie mogły być znane autorce podczas opracowywania interesującego ją tematu, a także podkreślimy kilka dyskusyjnych momentów owej pracy.
1 Z. -Kurczewski, Grupa górnośląsko-małopolska kultury łużyckiej w Polsce, cz. I, Kraków 1939—1946, s. 1. Por. także T. Malinowski. Z problematyki badań nad kulturą łużycką w Polsce, (w:) Pierwsza Sesja Archeolopiczna Instytutu Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk, Warszawa—Wrocław 1967, s. 166.
•A. N1 e s i o lowska - Hoffmann, Ze sl udiów nad budoumictwem plemion kultury łużyckiej, Slavla Antiąua, t. X. 1963, s. 26—130.