P1510710

PIERWSZE RASY SZLACHETNE

7.1. Chów świń w starożytnej Grecji i Rzymie

Powszechność użytkowania świń w Europie sięga czasów odległej starożytności. W Grecji stanowiły one podstawę wyżywienia ludności. Już 1000 lat przed narodzeniem Chrystusa utrzymywano bardzo liczne stada świń. Dowodem tego może być fragment „Odysei”. Homer, opisując gospodarstwo swego bohatera, podaje m.in., że:

„...Wśrodku obejścia dwanaście chlewów zbudował •• Obok siebie, w nich na noc trzodę pilnie chował. Pięćdziesiąt ryjów w każdej zamykał oborze,

Zwykle same maciory, wieprze śpią na dworze, u Lecz ich szczupło, gdyż liczbę zmniejszały codziennięJM Szumne gachów biesiady, na które niezmiennie j Musiał dostarczać wieprzów z najgrubszą słoniną J Więc tylko trzysta sześćdziesiąt w zagrodzie miał ino...”

(14 pieśń, przekład Siemińskie^!* cyt. za Krautforstem^ 1974)

Przytoczony opis wykazuje, że produkcja trzody chlewnej na dużą skalę nie jest pomysłem nowym, powstałym w bieżącym stuleciu. Ponadto wzmianka o „wieprzach z najgrubszą słoniną” świadczy o europejskim pochodzenir zwierząt (typu słoninowego) oraz o umiejętności ich tuczenia przez ludy greckie.

W starożytnym Rzymie chów świń również osiągał wysoki poziom. Zwri cano już uwagę nie tylko na ilość, ale i na walory smakowe wieprzowin Świadczą o tym notatki o żywieniu świń figami i miodem, a także o pojer ich winem, w celu wywołania wzrostu i nadania kruchoadjvątrobie, uważa