P1510711

PIERWS/F. MASY SZLAC HETNI:

7.1. Chów świń w «UroiytneJ Grecji i Rzymie

gammwdkaaM uMyCkawmńm #wiH w Sorapi* «Ms* taaaów fdóagk§ siaMp I^Mhl V Ongi aUnraiły an» pdUUirt Tty^lwili hjAnwSrt Jut 1010 tal pnwś MnŚMatM ChryauaM mU ijimiwh WHto tan itali SMO fUmm* dam taąp 8>m» fcf€ fragment „Ody*®*’’ HoMM, tfllW flMfsteMMI ww«ą$ hołutUra. podąj* ■in.te

iradia tfcą^inia dwanaśctt chlewów shudtmtmi M OM mM, k* NkA «•* nor trmdą pdmśa <MmŁ Pięódzwnuąi ryjów w każdą zamykał eWa,

Zwykle tmmt maciory, wieprze śpią mm dwarm,

Lam ich szczupło. gdyś Lodzą ammąyaaaóy c**izmnmśa Szumne gachów biesiady, mm które mmamtarnadó -Urnami daatormmó wieprzów a najgrubszą akamśmą J Ififr fy/Ao frpifa MrKrfnmął ar aagrodaśt mmi Mu.*

(U pieśń, pmMd SnamlM00, cyt M Ka/urooMSK 1974)

Przytoczony opia wykazuje, śm produkcja trzody chlewnej na dużą skalę nie jest pomysłem nowym, powstałym w bieżącym stuleciu. Ponadto wtmianr ka o jufitprtach a najgrubszą słoniną* świadczy o europejskim pochodzenia zwierząt (typu słoninowego) oraz o umiejętności ich tuczenia przez ludy greckio.

W starożytnym Rzymie chów świń również osiągał wysoki poziom. Zwracano już uwagę nie tylko na ilość, ale i na walory smakowa wieprzowiny. Świadczą o tym notatki o żywieniu świń figami i miodem, a także o pojeniu ich winem, w celu wywołania wzrostu i nadania kruchości wątrobie, uważana|