S$1 Si' 1
1R\1b3 1
v rożne meiegalne powiązania, łest to ^WPfmej większości tych państw uwolnione od cenzury kazu nie stały się czwartą władzą, nie pozbyły się rozmaity warunkach słabo i powoli działającego aparatu wymiaru spnwS 1 ogólnej atmosferze przyzwolenia na różne nieuczciwości, ^ wJK i popełnianiu, zdarza się, uczestniczą również przedstawiciele] naginający swobodnie przepisy do swoich potrzeb bądź nawet potrzebami wydający lub opóźniający ich wydanie, tnidno^J/ społeczeństwie front odmowy dla takich praktyk i ich zdecydowany Ich rozprzestrzenienie się nie jest sprzeczne z istnieniem i rozwijaj gospodarki rynkowej, czego w Europie dają dowód z całąpewny Czy i my musimy iść taką drogą?
Zgodnie z art. 87 Konstytucji źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia, a także w myśl ust. 2 akty prawa miejscowego na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Art. 93 ustawy zasadniczej wymienia jeszcze uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów, wyposażając je jednak wyłącznie w moc wewnętrznie obowiązującą'. Jednocześnie art. 8 Konstytucji stwierdza, że jest ona najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej oraz że jej przepisy stosuje się bezpośrednio z wyjątkiem przypadków gdy z samej ustawy zasadniczej co innego wyraka. Jednocześnie nowa Konstytucja w art. 59 ust. 2 wspomina o układach zbiorowych i innych porozumieniach jako instytucjach stanowiących główne cele rokowań między związkami zawodowymi a pracodawcami.
Wyżej wymieniony artykuł milczy jednak nt. charakteru prawnego wskazanych instytucji, umieszczony jest zresztą w rozdziale dotyczącym wolności i praw politycznych a nie źródeł prawa.
Aby ocenić wpływ, jaki ma ten konstytucyjny system źródeł prawa na tzw. swoiste źródła prawa pracy, a więc układy zbiorowe pracy, a także porozumienia zbiorowe, regulaminy i statuty przewidziane przez ustawę, zanalizować należy treść art. 9 kodeksu pracy.
Jego § 1 definiuje kodeksowe (ustawowe) pojęcie prawa pracy, zaliczając do niego oprócz kodeksu pracy i innych ustaw określających prawa i obowiązki pracowników
1 W myśl ust. 1 art. 93 uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa RM i ministrów mają charakter i obowiązują tylko jednostki organizacyjne podlegle organowi wydającemu te akty. Zarządzenia mają charakter tylko wewnętrzny i nie mogą być podstawą decyzji wobec obywateli, osób prawnych i innych podmiotów. Należy rozumieć, że ustawodawca konstytucyjny ma na myśli decyzje administracyjne. Z wewnętrznego charakteru wymienionych aktów wynika jednak, że mają one być podstawą praw podmiotowych w sferze cywilnoprawnej. W stosunku do obywateli, osób prawnych i innych podmiotów (z wyjątkiem jednostek organizacyjnych podległych) nie mają one bowiem waloru obowiązywania.
61