PICT5356

przerostu tkanki tłuszczowej), prawidłowego rozwoju narządów wewnętrznych i układu nerwowego oraz od dobrej sprawności zmysłów (zwłaszcza wzroku i słuchu). Gdy wyżej wymienione narządy i układy funkcjonują właściwie, ogólna sprawność ruchowa dziecka w wieku sześciu lat jest już zasadniczo ukształtowana.

Wprawdzie tzw. duża motoryka nadal się rozwija, ale od 6. roku życia większość dzieci potrafi już skakać przez skakankę. jeździć na wrotkach, na rowerze, a po ukończeniu 7. roku życia większość dzieci ma doskonale opanowane bieganie i skakanie oraz ruchy wykonywane podczas rzucania i łapania piłki. Mała motoryka, choć nie nadąża za rozwojem dużej motoryki, także dojrzewa stopniowo w stałym tempie. Dzieci uzyskują kontrolę nad ramionami, nadgarstkami. palcami (mogą więc np. podjąć naukę gry na instrumentach muzycznych). Stają się również coraz bardziej samodzielne i dojrzałe fizycznie. Sześciolatki w zasadzie wykazują pełną automatyzację większości czynności samoobsługowych (takich jak mycie rąk i zębów, czesanie się. ubieranie się. wiązanie sznurowadeł, jedzenie, załatwianie czynności fizjologicznych). Coraz bardziej doskonali się precyzja icłi ruchów, a mchy niepotrzebne (mimowolne) stopniowo ustępują miejsca tym sensownym (zamierzonym. dowolnym). Ruchy dziecka sta ją się więc celowe, skoordynowane, dostosowane do rodzaju czynności. Dziecko porusza się sprawnie i zręcznie. Na ogół nie występują już w tym wieku współruehy. Dziecko potrafi wykonywać złożone zadania.

zachowując właściwą szybkość i precyzję ruchów. Powinno też mieć już wykształconą orientację kierunkową i przestrzenną (w odniesieniu do położenia i schematu własnego

jak ocenić sprawność ruchową sześciolatka?

ciała).

W zakresie sprawności manualnej ocenia się najczęściej szybkość, precyzję i dokładność ruchów rąk. Dziecko sześcioletnie trzyma już prawidłowo ołówek i inne przedmioty. np. nożyczki, oraz wykazuje dobrą koordynację ruchów rąk przy optymalnym napięciu mięśniowym. Ręka i palce potrafią dostosować się do rodzaju wykonywanych czynności, materiału i narzędzi. Podczas rysowania zdolne jest do utrzymania się w linii wyznaczonego kierunku (zarówno w po ziomie. jak i w pionie). Dziecko, które jest ogólnie ruchowo sprawne, nie ma trudności z utrzymaniem przez dłuższy czas równowa-gi. gdy stoi na jednej nodze, sprawne skacze na jednej nodze (np. gra w klasy), nie ma trudności z rzucaniem i łapaniem piłki umte zaciągnąć i rozpiąć suwak, zapiąć kurtkę na guziki czy na rzepy, zasznurować buty i zawiązać sznurowadła na kokardkę.

Różnice w rozwoju ruchowym dziewcząt i chłopców

W poradnictwie obserwujemy istotne różni cc w rozwoju ruchowym dziewcząt i chłopców w wieku 6-7 lat. mimo że nie zauważa się ich w pierwszych latach życia dzieci. Wydaje się. że wynika to z wprowadzenia od pewnego wieku zabaw zróżnicowanych w zależności od płci. Chłopcy biegają, grają w piłkę, pokonują różnego rodzaju tory przeszkód, zaś dziewczynki, bawiąc się lalkami. kuchenkami, mebelkami, mają ograniczoną ekspresję ruchowy oraz przestrzeń zabawową. Tbtcż właśnie one. częściej niż