związane z przewidywanym odrzuccm i dezaprobatą.
Podział na dzieci
spokojne i nadpobudliwe jest często subiektywny
Chciałbym mocno podkreślić, że nadpobu dliwość psychoruchową trudno jest jC(w znacznie zdiagnozować. ponieważ próbie,n ADHD jest niezwykle złożony. NadpobudlJ! wość nic jest chorobą, więc nic można dz^. ci podzielić na zdrowe i chore. Jest ona bar. dzo nasiloną cechą człowieka, a podział na dzieci spokojne, przeciętne, żywe. bardzo żywe i nadpobudliwe jest dość arbitralny i często subiektywny. Na dodatek nie ma tc. stu pozwalającego na stwierdzenie, czy mamy do czynienia z nadpobudliwością patologiczną. czy mieszczącym się w granicach normy wariantem rozwoju.
Objawy nadpobudliwości w późniejszym okresie życia
Jednocześnie trzeba mieć świadomość, żc z wiekiem objawy nadpobudliwości ulegają zmianie (np. słabnie ich natężenie). Najszybciej ustępuje nadruchliwość - dziecko, które w wieku 6-7 lat biegało po klasie, w 10. roku życia będzie się już tylko wierciło. Na pierwszy plan wysuną się natomiast problemy ze skupianiem uwagi, koncentrowaniem się na jednej czynności przez dłuższy czas (początkowa często niedostrzegane, przesłaniane przez nadruchliwość i impul-sywność).
W odniesieniu do procesu diagnozy należy postawić pytanie: czemu ona ma służyć? Zwykle jest podstawą do zaplanowania i realizacji działah terapeutycznych. A zadaniem terapii nadpobudliwości psychoruchowej powinna być taka modyfikacja doświad-ezert. aby zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa i akceptacji, zainteresować
się autentycznymi uczuciami cizieck, i . » twić mu kontrolę nad emocjami £ ‘ mienie dziecku Jego probteSS x,^^° na lepsze radzenie sobie w c<x£T funkcjonowaniu. /lennyni
beczenie farmakologiczne powinno być ostatecznością
Często spotykam się z niewłaściwym rozumieniem ADHD przez wielu nauczycieli, którzy żądają od rodziców natychmiastowe* g0 leczenia dziecka. Mam nadzieję, że amerykańskie „ritalinowe szaleństwo" nic dotrze do Polski, a zawarte w tym opracowaniu uwagi uświadomią rodzicom i wychowawcom. jak płynna jest granica między dzieckiem nadpobudliwym (z zespołem ADHD) a po prostu bardzo żywym, aktywnym. Specjaliści z Kliniki Psychiatrii Wieku Rozwojowego Akademii Medycznej w Warszawie, zajmujący się zespołem nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci. podkreślają konieczność zachowania określonej kolejno ści działań w postępowaniu z dzieckiem z ADHD: 1) stworzenie uporządkowanego środowiska. 2) zapewnienie metod wychowania i nauczania dostosowanych do możliwości i potrzeb dziecka oraz - w ostateczności - 3) podjęcie leczenia farmakologicznego.
Jlekt mogą jedynie .pomóc w przeżyciu' nadpobudliwości
Leczenie dzieci z ADHD farmaceutykami budzi obecnie wiele kontrowersji, ale ma również wielu zwolenników. Wiadomo, że tiic każde dziecko zc /diagnozowanym zespołem ADHD powinno przyjmować leki. Jednakże leczenie farmakologiczne jest