które są zrelatywizowane do konkretnych kultur łycznych imputacji ze strony badających. Zadaniem ^Słjtonaukowca” - jak go określa W. H Goodcnough - jart P^jfeninowanii własnych przesądzeń kulturowych i uchwyceń* znaczenia jednostki komunikatywnej w języku badanej kultury.
Dla wyjaśnienia relacji i stosunków zawartych w wyodrębnionych irinarh semantycznych różnych kultur W. H. Goodcnough ramował „analizę składnikową**. Celem tej podstawowej metody Htząorj się z lingwistyki opisowej było odkrycie wewnętrznych źnośd pojęciowych w obrębie tych dziedzin*5. Właściwa analiza Jskładnikowa składa się z pięciu etapów. „Formalna analiza jest i całkowita, kiedy opisane zostały wszystkie relacje pomiędzy jednostkami zawartymi w dziedzinie semantycznej”1*.
Kontynuatorzy koncepcji W. H. Goodcnougha modyfikują jego tezy. Kultura jest dla nich zjawiskiem mentalnym, racjonalnym i podlega porównywalnym procedurom formaIno-logicznym lub formalno--językoznau-czym. Dzisiejsza antropologia kognitywna nic akceptuje wcześniejszego poglądu, o tym. że formalne systemy połączonych kategorii odzwierciedlają zasady rządzące zachowaniem. Jej przedstawiciele proponują wyjście z paradygmatu wyznaczonego językoznawstwem i zainteresowanie się holistycznym pojmowaniem wiedzy kulturowe}1*.
Antropologia symboliczna należy do popularnego nurtu badawczego w nauce europejskie}. Jej nazwy, wywiedzionej z greckiego słowa symbolon • dowód, znak, używa się w odniesieniu do tendencji panujących w antropologu w latach 66 i 70 ubiegłego wieku Dotyczyła ona studiów nad kulturą i rytuałami1*.
** M Sbmmik t wihglrMy--* * *
Barnard, J, Spencer
** W. H Ouśnwp, f tu. % 234 » M a»citwMSi (r«t X o#, dl., S 15 i 16.
(« ^ *t SecUtf tud CiJturoi AitAtopotofy, A
(d). Luta O Nw York IWK s OS i a