P5280998 (2)

metod matematycznych HoaowMyeh w informacji naukowi j do j*-j pomiarów, do wykrywania pewnych prawidłowości i potwierdzania ahau*. noici Jej decyzji. Informetria w takim rozumieniu posługiwełaby *K łomu metodami bibliometrił, uznając Je za wipóln*

W bardzo juz okazalej bibliografii teorii i zaetoeowań bibliom* tr u brak opracowali dotyczących jej miejaca w klasyfikacji nauk. Wąkaak tych publikacji traktuje o zastosowaniach bibliometrił, bez wgłębiania się w Jej teoretyczne podstawy, studia teoretyczne zaś rozważają raczej stosowane przez nią prawa i techniki niż miejsce w systemie nauk. Z niektórych sformułowań autorów prac biblionietrycznych pośrednio tylko można wnioskować o miejscu ich dyscypliny. Wobec tego można pojmować dwojako:

—    jako strukturalną część metodologii dowolnej dyscypliny, w której znalazła zastosowanie;

—    Jako zespól metod badawczych (subdyscypltnę) jednej z nauk. z którymi ma najbliższe związki, tj. bibliotekoznawstwa, na ukośna wat wa. informacji naukowej, a może i bibliografii.

Ujmując rzecz historycznie i uwzględniając rozwój bibliometrił w czasie, należało by ją uznać za poddyscyphnę bibliotekoznawstwa, gdyż w nim najwcześniej znalazła zastosowanie^M. Takie stanowisko zajmuje Bonitz •*. przy czym Jednak znaczącą część metod bibliometrił oddaje ŁnlocmetrH. Podobnie rozumuje Pindlowa *^r. która podporządkowuje bi-bltometrię księgoznawstwu bądź bibliotekoznawstwu. Wychodząc od pierwotnej nazwy btbliomctrii. a także uznając opis bibliograficzny za jej podstawową jednostkę pomiaru, można by ją wiązać z bibliografią. Hjcrppe** twierdzi, że część metod bibliometrił. tych zwłaszcza, które są związane z dokumentami jako obiektami, a nie nośnikami informacji (np. rozmiar dystrybucji książek, wykorzystanie różnych źródeł). można objąć nazwą analizy bibliograficznej.

Bibliometrię podporządkowuje się tez naukometrii. jak to czyni wspomniany wyżej Hjerppe. Twierdzi on. iż badania bibliometryczne mieszczą aią w szerszym polu badawczym właśnie naukometrii. Rozważa stą też obie te dyscypliny jako równorzędne, służące nieco innym celom, ale posługujące się częściowo tymi samymi metodami i narzędziami; taką opinię głosi Stefaniak*". Większość badaczy, a wśród nich Narin I Moll •" — autorzy wielu prac z tego zakresu, wydaje się przypisywać

•» K Cross. M Orni. ®p cat.

aa M Danlli. Jcwaiomcinr. fitlilomrfrw. tnjurmcinc. ZenlntbUtt far SI-Metletaweaaw ISSŻ H- *. •- »•*•«

" W Pinillowa. op «Ł

“U Hjerppe. Osiłraa. -

-U Stefania l>. Metody kaSaaaa. w pAżnicJacej publikacji aasimu sta-uswMko. urwaląc bfblleroetrlą aa * nSparsąSkowaną naukom, trn. por B Stefa-n I a k. Sladira »aian«n«n* plaauNlM a safcreaa »a/si aaią wstowj