Przypisy+ bibliografia01

Jeśli w tekście głównym znajduje się cytat, to w przypisie należy podać stronę źródła, z którego został wzięty:

¹⁵E. Putkiewicz Proces komunikowania się na lekcji. Warszawa 1990, WSiP, s. 51.

Jeśli źródłem jest artykuł w czasopiśmie, to przypis wygląd tak:

uuKo'    łif hu    kuJif

\iVM

⁷ A. Dumaret Poziom umysłowy dzieci z rodzin o niskim statusie społeczno-zawodowym wychowywanych w trzech różnych środowiskach. „Psychologia Wychowawcza” 1988, 4, 408^1^^s. 409.•Stretkz-sko

^'ei'3 ojfU.

Tytuł czasopisma jest wzięty w cudzysłów, a liczby po tytule oznaczają rok, numer i numery stron, na których znajduje się cały artykuł. Nie stosuje się ukośników (np. 1988/4), skrótów „nr", „str." itp.

Jeśli źródłem jest artykuł znajdujący się w pracy zbiorowej, przypis wygląda tak:

⁵Z. Melosik Pragmatyzm i edukacja w Stanach Zjednoczonych. W: J. Rutkowiak (red.) Odmiany myślenia o edukacji. Kraków 1995, Impuls.

Jeśli autor w różnych miejscach tekstu powołuje się na to samo źródło, pełną informację bibliograficzną podaje się tylko w pierwszym przypisie. Następne mają form, skróconą:^ ^

²J. Piaget, dz.cyt., s. 12.

albo gdy autor wcześniej powoływał się na kilka dzieł tego samego autora:

J. Piaget Dokąd zmierza..., s. 12.    ¹

Przy kilku sąsiadujących ze sobą odsyłaczach do tego samego źródła drugi i następne przypisy skracają się jeszcze bardziej:

"Tamże, s. 123*™“

„Tamże" oznacza źródło wymienione w poprzednim przypisie.