egzotyczne - wprowadzają słowa obce, np. „trytonów - pantalonów",
homonimiczne - powtarzanie tych samych wyrazów, np. „stokroć - stokroć",
kalamburowe - ujawniają dwuznaczność wyrazów i więzi znaczeniowe, np. „bogiń - albo giń",
asonans - rym oparty na identyczności samogłoskowej, np. „plama - trawa" konsonans - rym oparty na identyczności spółgłoskowej, np. „gong - gang"
Podział ze względu na miejsce rymów w wierszu:
końcowe - w zakończeniu wersu początkowe (inicjalne)
wewnętrzne - obejmujące wyrazy wewnątrz jednego wersu
zewnętrzne - obejmujące wyrazy zewnętrzne jednego wersu
parzyste (sąsiadujące) - dwa kolejne wersy mają tzw. układ AABB
krzyżowe (przeplatane): np. w pierwszym i w trzecim wersie - układ ABAB
okalające - układ ABBA
moncrymy - układ AAAA 2. Układ stroficzny
stychiczny - pisany wierszem ciągłym
stroficzny - w wierszu występuje podział na strofy
Rodzaje strof dystych (dwuwiersz) - strofa dwuwersowa (w poezji polskiej pojawia się w XVI w.; potem często odnajdujemy ją w poezji Bolesława Leśmiana, zob. np wiersze "Zmory wiosenne", "Ballada o dumnym rycerzu").
tercyna - strofa trójwersowa z rymem okalającym. Środkowy wers pierwszej strofy rymuje się z pierwszym i trzecim wersem strofy następnej (wykształciła się w poezji włoskiej, użył jej np. Dante w "Boskiej Komedii", występuje też u Kochanowskiego, Słowackiego, Asnyka, Tetmajera Staffa).
czterowiersz - strofa czterowersowa, występuje w różnych odmianach. Na przykład tzw. strofa saficka składa się z trzech wersów 11-zgloskowych i