KRĘGOSŁUP
Trzonem postawy ciała jest kręgosłup. Opiera się on na miednicy, która łączy go z podłożem za pośrednictwem kończyn dolnych. Poprzez klatkę piersiową i obręcz barkową kręgosłup uczestniczy we wszelkich czynnościach kończyn górnych. Jest także ściśle złączony z głową - siedliskiem najważniejszych dla ustroju narządów. Z tych względów bezpośrednio lub pośrednio kręgosłup bierze udział w każdym niemal działaniu ludzkim.
Stanowi on konstrukcję wieloczłonową, niezwykle pod względem budowy i funkcji zróżnicowaną (ryc. 1).
Rola podporowa kręgosłupa polega m. in. na podtrzymywaniu przezeń segmentów położonych wyżej, w związku z czym podlega on znacznym obciążeniom, wzrastającym ku dołowi. Ulegają one jeszcze zwiększeniu na skutek czynności kinetycznej mięśni oraz przybierania różnych pozycji w czasie ruchu. Zadanie przenoszenia obciążeń pełnią głównie trzony kręgowe, których część tylna, o budowie litej, zwartej, jest zwłaszcza do tego dostosowana. Drugim elementem umożliwiającym wytrzymywanie przez kręgosłup tak znacznych obciążeń są jego krzywizny fizjologiczne. Wytwarzają się one w związku z pionizacją osobnika, poddawanego znacznym i zmiennym obciążeniom, zmuszonego do stałego równoważenia całości postawy drogą przesunięć odpowiednich segmentów ciała nad płaszczyznę podparcia (niezbędność ciągłego przenoszenia osi obciążeń). Tę funkcję zwiększania odporności na
’ Wybrano tu zagadnienia ściśle związane z potrzebami praktyki gimnastyki korekcyjnej.
16