ScannedImage 53

27 -

krętu daleki jest od ujęć scho las tyczny eh czy jurydycznych, lecz raczej zbliżouy do języka Pisma św. i nastawiony na dialog'z braćmi odłączonymi. W trzech rozdziałach podaje Dekret: Katolickie zasady ekumenizmu /r.I/, Praktyczne uwagi o wprowadzeniu ekumenizmu w życie i duszpasterską pracę Kościoła /r.II/, charakterystykę Kościołów i Wspólnot kościelnych odłączonych od Kościoła rzymsko-katolickiego /r.III/.

Z chwilą ogłoszenia Dekretu o ekumenizmie Kościół katolicki uznał sprawę współczesnego ruchu ekumenicznego za swoją własną.

Wstęp do Dekretu /nr 1/.

Podobnie jak inne dokumenty soborowe, Dekret o ekumenizmie rozpoczyna się od wstępu, wyjaśniającego cel i potrzebę tego pisma* Zrodziło się ono z. działania łaski bożej, z uświadomienia sobie przez chrześcijan, że Jezus Chrystus założył Kościół i pragnie jednego Kościoła; z poczucia zgorszenia, jakie dają światu podziały chrześcijaństwa.

Pragnienie jedności chrześcijaństwa znajduje obecnie swój wyraz w ruchu ekumenicznym. Sam ruch ekumeniczny jest wyraźnie wspomniany w Dekrecie, natomiast światowa Rada Kościołów wspomniana jest tylko ubocznie przez wymienienie dogmatycznych podstaw ruchu ekumenicznego w takim ujęciu, w jakim przyjmuje je Rada Kościołów.Po raz pierwszy w Dekrecie o ekumenizmie Kościół katolicki zwraca się do niekatolików i traktuje ich, nie jako pewną sumę jednostek zbuntowanych w stosunku do katolicyzmu, ale jako członków wspólnot religijnych.

W odniesieniu do braci odłączonych zgrupowanych w różnych wyznaniach Sobór używa nazwy "Wspólnoty" i "Kościoły". Nazwę "wspólnota" można stosować do każdej* grupy wyznaniowej chrześcijańskiej_s bo odpowiada ona teologicznemu pojęciu "communio". Do Kościołów prawosławnych lokalnych czy patriarchatów stosuje Sobór bez zastrzeżeń tytuł "Kościół"; Kościoły te bowiem posiadają pełną strukturę hierarchiczną z kapłanami i biskupem, z pełnią życia sakramentalnego. Anglikanizm sam nazywa siebie "Wspólnotą Anglikańską". Natomiast w odniesieniu do protestantów Sobór wyraża się "Kościoły i Wspólnoty kościelne". Chodzi tu chyba o podkreślenie faktu, że niektóre ugrupowania religijne protestanckie nazywają siebie Kościołami, inne zaś same nie przyjmują tej nazwy. Należy wszakże zaznaczyć, że słowo "Kościół" używane jest w Dekrecie w podwójnym znaczeniu: raz jako jedyny Kościół założony przez Chrystusa Pana /w liczbie pojedynczej/, drugi raz - jako lokalne, mniejsze czy większe, Kościoły wyznaniowe /tak w liczbie pojedynczej jak i mnogiej/.

Dekret skierowany jest do katolików w celu pastoralnym. Chce on pouczyć katolików, czym jest jedność Kościoła Chrystusowego, jakie znaczenie ma współczesny ruch ekumeniczny i w jaki sposób katolicy mogą i powinni w nim uczestniczyć.

Rozdział I Dekretu:"Katolickie zasady ekumenizmu" /nr 2-4/.

W pierwszej wersji schematu o ekumenizmie tytuł tego rozdzia-