ScannedImage

/

n _•

Strona tytułowa zapisu wywiadu biograficznego

1.    imię i nazwisko osoby przeprowadzącej, kontakt telefoniczny i adres (na wypadek potrzeby uzupełnienia informacji)

2.    informacje o respondencie/respondentce:

| a. irr.ię i pierwsza litera nazwiska

b.    wiek

c.    płeć

d.    status społeczny: uczeń (jakiej szkoły)

pracownik (jakiego zakładu, na jakim stanowisku, od jak dawna)

e.    obecne miejsce zamieszkania - nazwa miejscowości i wielkość

f.    miejsce pochodzenia - wieś lub małe rhiasteczko - wielkość, rejon Polski i najbliższe duże miasto; miasto -nazwa

g.    stan cywilny - jeżeli małżeński - od jak dawna, jeżeli rozwiedziony/a - od jak dawna

h.    wykształcenie - pełna nazwa skończonej szkoły

i.    uogólniony stosunek do religii

UWAGA: większość tych informacji uzyskujemy w trakcie wwwiadu biograficznego, w związku z tym nie zadajemy odrębnych pytań

3.    Własne spostrzeżenia i obserwacje dotyczące przeprowadzonej rozmowy i rozmówcy według własnego uznania. To co wyda się w ażne, charakterystyczne, przybliżające osobę, dające wyobrażenie o tym, jakim jest człowiekiem.

Zalecenia dot. przeprowadzania wywiadu:

1.    dyspozycji „uczymy się” w tym sensie, że rozmawiając nie trzymamy kartki z dyspozycjami przed sobą. mamy ją „w głowie”;

2.    przed rozpoczęciem rozmowy pytamy o zgodę na nagrywanie rozmowy, zapewniamy o anonimowości, tj. o tym, że nigdy w żadnych okolicznościach nie zostaną ujawnione dane personalne, znane tyiko osobie przeprowadzającej rozmowę;

3.    w trakcie rozmowy powstrzymujemy się od komentarzy i wyrażania własnych opinii, bo może to zniekształcić to, co mówią badani o sobie

4.    jeżeli badani pytają nas wprost o coś, co dotyczy nas, staramy się odpowiadać wymijająco, szczególnie w tym, co dotyczy naszych opinii i przekonań. Mniej zniekształcające są fakty dotyczące naszego życia. Zawsze można powiedzieć tak: „teraz rozmawiamy o Pana/Pani doświadczeniach. Jak tę część rozmowy skończymy, porozmawiamy o moich” lub coś w tym rodzaju.

5.    Używamy języka potocznego. Dyspozycje do wywiadu czasem są sformułowane zbyt scjentystycznie, sa one adresowane do osoby przeprowadzającej rozmowę, nie do rozmówcy. Np. z części dotyczącej dzieciństwa odnoście rodziców i rodzeństwa: „Czy byli zdolni do używania religijnego języka” transformujemy na: czy w domu mówiło się o religii/ i jeżeli tak, to „wyciągamy dalej” - co mianowicie mów iło się i w jakich okolicznościach.

6.    Zachowanie osoby przeprowadzającej wywiad: najkorzystniejszą sytuacją komunikacyjną jest „siedzenie na rogu" tj. np. przy stole tak, że osoba z którą rozmawiamy siedzi z jednej strony rogu stołu a my z drugiej strony tego samego rogu. Utrzymujemy cały czas kontakt wzrokowy z rozmówcą, nie zakładamy rąk na piersi (tworzy to dystans) Poza tytn, generalnie, „staramy się być sobą”, tj. reagujemy tak Jak zwykle” -śmiejemy się kiedy zostało powiedziane coś śmiesznego itp. jest to „naturalność kontrolowana”.

7.    Przepisujemy z taśmy magnetofonow ej wywiad dokładnie tak, jak jest nagrany, również to, co mówimy my. Niczego nie poprawiamy. Proszę być przygotowanym na to, że język mówiony różni się od pisanego, różni się także od języka kazań, które są przygotow ane i wygłaszane przez specjalistów od mówienia. Wahania, chwile milczenia zaznaczamy trzema kropkami. Nie usuwamy powtórzeń, typu i i i. Nic pomijamy żadnego uhm.

Podstawowe kryterium oceny przeprowadzonego wywiadu:

a. wyczerpanie dyspozycji do wywiadu biograficznego i informacji na stronie tytułowej.

Uwaga: proszę się nie niepokoić i nic bać. Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że na ogól ludzie bardzo lubią mówić o swoim życiu i wspominać w lasną przeszłość