3
Norma moralności jest nakaz autorytetu c/yncni moralnie dobrym jest d/.ia fanie /.godne z. nakazem
a) 1 felcronomicżny - nakaz pochodzi od podmiotu Zewnętrznego wobec sprawcy czynu 1 akie stanowisko podważa rozumność i racjonalność Działanie wbrew rozumowi mc jest moralnie dobre.
b) Autonomiczny - czyn jest tylko wtedy moralnie dobry gdy jest aktem niczym nieskrępowanego wolnego wyboru podmiotu Człowiek powinien się kierować obiektywną praw da o sobie, nic tym co go uszczęśliw iu tylko pozornie
3 Personalizm etyczny - Karol Wojtyła
Czym jest moralnie dobry przez to. ze stanowi akt afirmacji osob> adresata czynu dla mej samej, m . • względzie przede wszy stkim obiektywne dobro adresata
IV Wyznaczniki moralności czynu
1 Dobroć moralna a słuszność
Intencje mogą być dobre lub zle. Odrębnie oceniamy "resztę czynu jako słuszny lub niesłuszny O słuszności czynu decyduje wiec cel przedmiotowy czynu t przedmiot czynu). czyli to do czego ziun czyn ze swojej istoty Dobroć czynu odnosi się więc do intencji, słuszność natomiast do istoty czynu i okoliczności Czym powinien być dobry i słuszny zarazem
2 Wyznaczniki moralnej wartości czynu
Przy moralnej ocenie czynu bierze sic pod uwagę a) Cel przedmiotowy to co podmiot czyni, istota czynu bj Cel podmiotowy - w uproszczeniu intencja
c) Okoliczności - szeroko to, jak realizowane jest działanie
3 Zasada „ cci uświęca środki"
Chodzi tu o ocenę działania złożonego, w ramach którego podmiot dokonuje określonego.. pr> .slego” czynu (lub ciągu takteh czynów ), aby osiągnąć dalszy dobry cci Sam ten „ prosty' czy n ( środek) uznawany jest zazasadniczo zły”. Chodzi tu o ocenę, czy wartość celu me przeważa z.la tak dalece -w wolno się go dopuścić Kryterium oceny każdego czynu a więc i prostego i zło/.oncgo powinno być Jobi > osoby do której czyn ów się odnosi. Istnieją akty. które głębiej uderzają w człowieka i w tym sensie mają moralny charakter Nic da się tu zastosować „ prostego rachunku dóbr”
V Prawo moralne
l Istota prawa
Istota prawa tkwi w 4 elementach wskazanych przez św Tomasza • rozumny charakter (w sensie rozumu praktycznego, który' wskazuje jak należy żyć)