- 3 -
łatwość rozpuszczania.oraz czy polimer wytrąca się po ochłodzeniu).
Badaniu rozpuszczalności poddaje się następujące polimery w odpowiednich rozpuszczalnikach:
cykloheksanon
toluen
benzen
■j poli(chlorek winylu)
2 polietylen
octan etylu, czterochlorek węgla aceton
kwas mrówkowy, kwas siarkowy
1 polipropylen ti polistyren
C polimetakrylan metylu) 6 poliamid 6 r fcUoJiioM KinSbUz
32 Identyfikacja na podstawie termicznego rozkładu 3.2.1. Spalanie w płomieniu
Małą próbkę polimeru przykłada się na szpachelce metalowej do nieświecącego płomienia palnika gazowego. Można tez niewielki kawałek po limem chwycić pens etą 'i zbiizyć do płomienia az do zapalenia. Należy zanotować:
a) łatwość zapalania się materiału,
b) zdolność do palenia się po wyjęciu z płomienia palnika,
c) barwę i rodzaj płomienia (świecący, kopcący),
d) określa się zapach wydzielanych dymów i par po zgaszeniu płomienia
3.2.2. piroliza
Próbkę ok. 0,3g połmeru umieszcza sę w probówce szklanej, ogrzewa stopniowo małym nieświeeącym płomieniem pafciks gazowego i obserwuje się jej zachowanie:
a) czy próbka topi się, czy rozkłada się bez stooe-ia kp.
b) określa się odczyn gazowych produktów prcSr. ze pomocą zwilżonego uniwersalnego papierka umieszczonego z= dcocs pensety wewnątrz probówki.