Podstawiając zależności: ag = Mg/Wx, ts = Ms/W0 oraz WQ = 2WX, otrzymuje się po przekształceniach wzór
go
(9.12)
w którym moment zastępczy (zredukowany)
(9.13)
Współczynnik redukcyjny a określa, w jakim stopniu uwzględnia się w obliczeniach naprężenia styczne. Jego wartość oblicza się z zależności: a = kgo/ ksj lub a = kgo/ kso.
Podstawiając do wzoru 9.12 wskaźnik wytrzymałości przekroju Wx « «0,1 d3, otrzymuje się wzór
(9.14)
lub dla wału drążonego
(9.15)
10MZ
W podanych wzorach pominięto wpływ obciążeń wzdłużnych na wytrzymałość wału, ponieważ są one z reguły nieznaczne. Gdy zachodzi potrzeba ich uwzględnienia, sprawdza się wartość naprężeń zastępczych w poszczególnych przekrojach wg wzoru
oz = V(°3 + Gr)2 + (a • Ts)2 ^ kgo (9.16)
Podstawą do obliczenia średnic wału z warunków wytrzymałościowych jest prawidłowe obliczenie momentów zastępczych w poszczególnych przekrojach. Obliczenia te wykonuje się metodą rachunkową lub metodą półwy-kreślną. Tok projektowania wału przy zastosowaniu obu metod podano w poniższym przykładzie.
PRZYKŁAD 9.2. Zaprojektować wał maszynowy wg schematu przedstawionego na rys. 9.7 a, b.
Wał jest napędzany przez koło pasowe o średnicy Di = 300 mm, a odbiór mocy z wału następuje przez koła zębate Z>2 = 120 mm i D-$ = 100 mm. Moc napędowa (na kole Di) wynosi Pi = 25 kW i jest przekazywana na inne wały przez koło D2{P2 = 15 kW) i koło D2(P2 = 10 kW); prędkość obrotowa wału wynosi n = 1400 obr/min. Ramiona sił tworzą z dodatnim kierunkiem osi x następujące kąty: ai = 50°, <x2 = 0°, a3 = 330°. Rozstawienie kół i łożysk — według schematu a. Przewidywana praca przy częstych zmianach prędkości obrotowej i kierunku obrotów. Materiał wału: stal 20 (nawęglona i hartowana).
199