skanuj0006 (61)

wytrzymałość spoiwa. Z upływem czasu tlenochlorki ulegają pod wpływem CO2 z powietrza karbonizacji tworząc związki o ogólnej formule Mg_(l*(OH, CI)2n-z’zMgC0.-)*mH₂0. Procesowi karbonizaęji towarzyszy stopniowy wzrost wytrzymałości spoiwa. Gdy stosuje się MgSO* tworzą się kompleksowe hydraty o zmiennym składzie jak np. MgSO_i*5Mg(0H>.-*3H_:O.

MQSQ4*3Mg(0H)2*8H2O. Rola ich jest podobna jak tlenochlorków.

iśpoiwa krzemianowej Spoiwa mineralne zdefiniowano w sposób następujący ,są to substanqe nieorganiczne, które w stanie rozdrobnienia, po wymieszaniu z wodą bądź wodnymi roztworami elektrolitów tworzą mieszaninę mającą zdolność do wiązania a następnie twardnienia". Otóż spoiwa krzemianowe wyłamują się z tej definicji- Bowiem de facto prze otrzymywaniu tzw. minerałów krzemianowych rolę spoiwa spełnia szkło wodne, które jest gęstą stropową cieczą, nie wymagającą cele związania wymieszania z woda W technice od dość dawna znana jest zdolność mieszaniny składającej się z: ajszkła wodnego. b)wypełmacza mineralnego. c)tzw koagułatora. do tworzenia sztucznego kamienia z znaczną wytrzymałości mechaniczną. Tworzywa oparte na szkle wodnym znalazły dość szerokie zastosowanie: w budownictwie tworzywa te znalazły głównie zastosowanie przy realizacji obiektów przemysłowych, gdzie wykorzystuje się ich bardzo przydatną cechę tj. ich kwasoodpomość. 1 taknp. mieszaninę a)szkła wodnego, bjwypełniacza mineralnego w postaci drobno zmielonej mączki kwasoodpornej, cjkoagulatora, używa się do łączenia drobnowymiarowych elementów kwasoodpomych jak np. cegieł, płytek i innych kształtek kwasoodpornych przy wykonywaniu różnorodnych wymurówek i wyWadzin kwasoodpornych. W literaturze technicznej termin .spoiwo krzemianowe" stosuje się do określenia właśnie tego typu mieszanin opartych (bazujących) na szkle wodnym i mączce mineralnej. Mieszaninę: a)szkła wodnego, b)mączki mineralnej kwasoodpornej, c)wypełnlacza mineralnego kwasoodpornego o wielkości ziaren do 2-4mm, d)koagulatora, stosuje się do wykonywania: tynków i wypraw kwasoodpomych oraz wyrobów elementów np. płytek i innych kształtek kwasoodpornych. Mieszaninę: a)szkła wodnego, b)mączki mineralnej kwasoodpornej, c)wypełniacza mineralnego kwasoodpornego o wielkości ziaren powyżej 2-4mm. djkoagulatora; do wytwarzania betonu kwasoodpornego, który stosuje się do: układania podług kwasoodpomych i wykonywania obiektów specjalnych (zbiorników, przepustów, itp.). PowyższąLzastosowania szkła wodneoo> wykorzystywały cechę kwasoodpomości tworzyw otrzymywanych na jego bazie fezKło wodne wykorzystuje sie także do produkcji: a)ełektrod spawalniczych, b)form odlewniczych, cjłbrm i mas ognioodpornych nanoszonych na konstrukcje drewniane lub stalowe, djimpregnatów ognioochrormych do drewna. e)aparatur do tkanin. f)w przemyśle mydlarskim. W większości przypadków omawianych zastosowań (za wyjątkiem stosowania szkła wodnego jako składnika impregnatów do drewna) szkło wodne spełnia rolę spoiwa (kleju) mineralnego- Żeby wyjaśnić, na czym polegają, (z czego wynikają) zdolności wiążące (spajające, klejące) szkła wodnogo. trzeba w pierwszej kolejności poznać procesy, jakie zachodzą przy otrzymywaniu szkła wodneoo Otrzymywanie szkła wodnego^Szkło wodne otrzymuje się z mieszaniny dwóch surowców, z których jeden dostarcza tlenku krzemu SiO?. a drugi tlenku sodu NazO lub potasu K2O. W praktyce stosuje się: a)piasek kwarcowy - jako nośnik tlenku S1O2. b)węg!an sodu lub potasu względnie wodorotlenek sodu lub potasu - jako nośnik tlenku Na?0 lub K₂0. Gdy do produkcji stosuje się: ajsurowiec będący nośnikiem tlenku sodu - otrzymuje się szkło wodne sodowe, bjsurowiec będący nośnikiem K₂0 - otrzymuje się szkło wodne potasowe. 1 Surowce powyższe miesza się w takich ilościach wagowych, aby stosunek ilości moli Si0₂ do ilości moli Ma?0 (K2O) zawartych w mieszaninie był z góry określony. 2Uzyskana mieszaninę surowcową miesza się i rozdrabnia, a następnie poddaje się obróbce termicznej w temp powodującej jej całkowite stopienie. 3Uzyskany stop gwałtownie schładza się przez wlanie do kadzi wypełnionej wodą w wyniku, czego, stop zestala się w postaci zgranulowanej masy szklistej. 4W następnej kolejności stop mieli się i rozpuszcza w wodzie w warunkach podwyższonej temp i ciśnienia. 5W efekcie powyższych zabiegów technologicznych uzyskuje się wodny roztwór stopu w postaci: -bezbarwnej, -syropowotej cieczy, -o odczynie zasadowym. SUzyskane w powyższy sposób szkło wodne charakteryzuje się dwoma podstawowymi parametrami: -tzw. modułem, -gęstością.(Moduł definiuję się jako stosunek Ilości moli S1O2 do ilości moli Na20 (KzO) zawartych w szkle wodnym. [Zęby wyjaśnić właściwości wiążące szkła wodnego należy rozpatrywać, Jakie reakcje fizyko-chemiczne zachodzą w procesie jego produkcji. W pierwszej kolejności rozpatrzymy, jakie związki tworzą się w wyniku obróbki termicznej surowców wyjściowych. Reakcje w stopie. W zależności od stosunku molowego Si0?/R20 (RzONazO lub K₂0) mieszaniny wyjściowej w stopie mogą przebiegać reakcjo dające

&