skanuj0007

S NOSOWY    ARTYKULACJA i    ' FONACJA

ODDYCHANIE

(strzępkowy, jednosymbolowy, wielosymbolowy) i dwuklasowy (rzekomy, pełny, eliptyczny)

Sylaba — część wyrazu składająca się z samogłoski pojedynczej lub w połączeniu z jedną lub kilku spółgłoskami, np. do-mek, pstro-ka-ty. Sylabę można rozpatrywać na płaszczyźnie fonetycznej (odcinek ciągu mowy), psychologicznej (takt rytmu mowy) i fonologicznej = funkcyjnej (sygnał — o ile jest nacechowana iloczasem, akcentem lub intonacją — oddzielający wyrazy od siebie).

Symptom — przejaw jakiegoś zjawiska, znak jednostronny (tylko j    dla odbiorcy).

Świadomość' językowa — znajomość form językowych,

I    .    •    .    ^:

umiejętność odróżniania form poprawnych od niepoprawnych.

Terapia — leczenie w najszerszym znaczeniu (np. zaburzeń mowy, wad wymowy).

i    Tonus — napięcie mięśni. W jąkaniu - skurcze toniezne,

„trzymające”, które powodują zablokowanie głosu (pacjent z trudem, wybuchowo wypiera pierwszą głoskę); natomiast skurcze kloniczne,

!    „pulsujące”, powodują powtarzanie sylab.

Wspólnota komunikatywna — środowisko używające tego samego języka względnie jednej z jego odmian. Każdy człowiek może należeć do kilku wspólnot komunikatywnych, np. nauczyciel jest i    członkiem wspólnoty domowej, szkolnej, ogólnej, a jeśli studiuje, również

studenckiej.

Współruchy — inaczej przyruchy, synkinezje - ruchy zbędne, towarzyszące ruchowi zamierzonemu.

Wypowiedzenie — jednostka języka (znak językowy złożony), informującą odbiorcę o jakichś sprawach. Wypowiedzenie może być jednowyrazowe lub wiełowyrazowe, pojedyncze lub złożone, może zawie-